Saturday, October 26, 2013

Tales of a Thousand and One Nights

Dat was het dan. De 3 jaar zijn voorbij gevlogen. We zijn dankbaar voor de mogelijkheid die we hebben gehad om dit avontuur te beleven. We hebben het met open armen aangenomen en met volle teugen genoten van de kansen die geboden werden. Geen moment van spijt dat we het gedaan hebben. Tijd om de balans op te maken van bijna 3 jaar verblijf in Amerika:
- 1001 nachten in the USA - ongeveer 24000 uren
- 40 000 mijl oftewel 64 000 km (gecombineerde) autokilometers van slechts gemiddeld 30km/u (Jeep boordcomputer gegevens); ongeveer 2200 rijuren, grofweg 10% van onze USA tijd doorgebracht in de auto, waarbij 1/3 rijdend en 2/3 stilstaand voor stoplicht; 7100 liter brandstof (2000 gallon) of ongeveer $7000 aan brandstof (ja echt, gemiddeld $1/liter!) 
- 19 staten (van de 50) bezocht 
- 26000 kwh stroom en 600 blokken hout verbruikt
- zowel Roos als Fien 25 cm gegroeid
- Fien heeft 75% van haar leven in USA gewoond, Roos 40% 
- Roos heeft 5 tanden gewisseld en 4 nieuwe kiezen erbij
- Roos kreeg 3 nieuwe fietsen, An & Dan elk 1, Fien 1 aanhangfiets
- An heeft 22,5 uur in de school car pick-up lane doorgebracht
- Dan heeft 100 voetbal wedstrijden gespeeld, 30 wedstrijdjes tennis, 200x fitness bezocht
- Fien's beste vriendjes zijn Jackson, Hredan, Lydia, Briget, en Thommy geworden
-  Roos' beste vriendjes zijn Alexandra, Alex, Cooper en Ayanna geworden
- 60x grasmaaien voor $3300
- Danny heeft alle Amerikaanse sporten in het stadium gezien: Baseball, American Football, Soccer, Icehockey, Basketball (het vaakst Baseball)
- We zijn 200x gaan uit eten, 90% met zijn 4en, 10% met zijn 2en
- ongeveer 1 internetbestelling per week (80% Amazon, 10% ebay)
- 65 graden temperatuurbereik (varierend van min 20 tot plus 45)
- 30 000 foto's gemaakt

Ons sprookje van 1000 en 1 nacht in de USA is uit.

We hebben 255 blog-verhalen met liefde geschreven, voor ons zelf, voor later, maar ook voor jullie, dierbare familie en vrienden die dit mogelijk nu lezen, diegene die begaan waren met ons lot, en aan ons dachten. De 400 comments die we via de Blog ontvingen en taloza emails waren een mooie afspiegeling van wat jullie zagen en waren hartverwarmend, ontroerend en hielpen ons er ook doorheen. Want hoezeer we ook ons best deden om ons te vermaken, we mistten jullie het meest. Bedankt voor jullie lieve woorden en gedachten aan ons.

Op naar het volgend hoofdstuk in ons DARF boek, in ons eigen White House: DARF in Eindhoven. Klinkt misschien iets minder sexy maar is minstens zo boeiend en belooft een turbulent en spannende tijd te worden met nieuwe uitdagingen op werk, school en prive gebied. Dus, tot snel maar weer!!!!

 DannyAnnekeRoosFien

Tuesday, October 22, 2013

DARF HAS LEFT THE USA

De laatste dagen zijn een beetje vreemd. Het lot is bekend, je ondergaat het met opgeheven hoofd, maar het doet pijn. Mooie dingen komen tot een einde. Maar mooie tijden liggen in het verschiet. En hoe dichter bij het afscheid komt, hoe sneller je het wilt afronden. Na een lange periode van voorbereiding was het wel welletjes. Toen de container dicht ging, en de koffers gevuld waren restte ons bij niets anders dan de bitterzoete countdown.

Tuesday, October 15, 2013

DARF on the MOVE

2 days done, 1 day of packing to go! Jammer genoeg kan de zeecontainer niet op de oprit draaien door de grote bomen, dus er moet geshuttled worden. 5 verhuizers doen hun enorme best om al onze spulletjes in te pakken en zweten peentjes bij de heerlijke 23 graden die we nog steeds hier in Vienna hebben. Inmiddels is ook de Jeep opgehaald en al onderweg naar New Jersey om op de boot te gaan. Het loopt nog voorspoedig, maar nog niet te vroeg juichen... 















Monday, October 14, 2013

One week to go! - American Girls Say Goodbye

We hebben het lang kunnen tegenhouden. American Girls. Niet de echte meisjes, want dat kunnen we al lang niet meer tegenhouden. Roos is een echte Amerikaanse, loopt liefst in joggingbroek en wauwelt op zijn amerikaans er op los. Fien is inmiddels ook volleerd Amerikaanse geworden die tegenwoordig de Nederlandse woorden moet zoeken en soms 60% van de woorden in het engels zegt, en wiens lievelingslied over de star-spangled banner gaat - jawel, het Amerikaanse volkslied. Niet die dus, maar die poppen, die American Girl worden genoemd.

Monday, October 7, 2013

2 Weeks to go - Juggling the balls in a Shutdown

Wow wat schiet zo'n week snel op zeg. Overvol met activiteiten, not enough hours in the day maar toch al weer een week om. We zijn de puntjes op de i aan het zetten en de spanning stijgt. Het is nu toch ook echt serieus tot Roos en Fien doorgedrongen. We hebben redelijk wat spanning in huis. De meiden zijn niet in hun normale doen. Zijn vervelender, hangeriger en huileriger dan normaal. Naar bed gaan duurt langer, want de kindjes malen heel wat in hun gedachten als het stil en donker is, en dat willen ze liefst vermijden. Logisch. Fien heeft ineens weer een ongelukje, Roos heeft weer een typische Roos-pietje paniek aanval. We moeten er toch doorheen. Terwijl Anneke en Danny de ballen in de lucht houden tikt het klokje ongemeen hard door.

Sunday, September 29, 2013

3 weeks to go - Time for some Nostalgia

Nog 3 weken. We hebben een drukke dikke week met 2 weekenden achter de rug. Vorig weekend met een sentimenteel afscheid van de Jeep Grand Wagoneer op vrijdag, doe-ieder-voor-zich-dingetjes op zaterdag, onder fantastische condities qua weer, en doe-samen-dingetjes op zondag onder minder zonnige condities. Omdat regen in deze streek steevast tot een puinhoop op wegen leidt trokken we er met de metro op uit. We wonen inmiddels bijna 3 jaar in Amerika, maar nog niet hadden we samen tegelijk de metro van Vienna naar Washington genomen. Des te vaker hebben we DC bezocht. En omstreken. Eens kijken hoe sommige dingen veranderd zijn over de tijd. Tijd voor wat nostalgie. 

Onze meisjes zijn groot geworden. In de metro zitten ze naast elkaar en voortdurend te ginnegappen. (lees verder)

Tuesday, September 17, 2013

4 weeks to go!

Het telefoontje kwam juist toen de laatste hand aan de ingewikkelde puzzel werd gelegd. Huur was inmiddels opgezegd, verhuizers geboekt, hotel geboekt, Boot voor Jeep geboekt, vliegtuigstoelen bezet, tijdelijke verblijf gehuurd, transportakte datum geregeld, schoolvakantie en dan start school, werk en nieuw leven. "De school in NL heeft 2 weken herfstvakantie ipv 1. Dus we komen zo te vroeg terug..." Nee dat is dus geen goed nieuws en werd ook niet meteen met een gulle lach ontvangen. Daar gaan we weer....