Tuesday, September 17, 2013

4 weeks to go!

Het telefoontje kwam juist toen de laatste hand aan de ingewikkelde puzzel werd gelegd. Huur was inmiddels opgezegd, verhuizers geboekt, hotel geboekt, Boot voor Jeep geboekt, vliegtuigstoelen bezet, tijdelijke verblijf gehuurd, transportakte datum geregeld, schoolvakantie en dan start school, werk en nieuw leven. "De school in NL heeft 2 weken herfstvakantie ipv 1. Dus we komen zo te vroeg terug..." Nee dat is dus geen goed nieuws en werd ook niet meteen met een gulle lach ontvangen. Daar gaan we weer....
Kinderen hebben al veel te lang vakantie gehad, en hebben school nu nodig, en bovendien is het een enorme ingewikkelde puzzel geweest om de verhuizing rondom de business trips te plannen die er nu aankomen. Want Europa wordt nog 2x door D bezocht alvorens DARF met zijn allen definitief terug vliegt.... Opnieuw plannen geblazen. Er zijn leukere dingen dan het scannen, faxen, bellen en emailen van 22 contactpersonen die het allemaal goed willen doen en streven naar perfecte dienstverlening maar je ondertussen achterlaten in de jungle van papieren. Goed. Er zitten voordelen aan.
Zo komen we 1 week dichter bij de oplevering van het huis aan. Roos en Fien kunnen 1 week langer van hun Amerikaanse vriendjes afscheid nemen. En, de verhuizing - inpakken en in container stoppen - kan later gebeuren zodat we later naar het hotel hoeven te gaan wat weer $ scheelt. Roos en Fien zien het helemaal zitten. Nog een weekje playdaten, gymen, field trips, Starbucks en nog veel meer ideeen. Ook D&A hebben meer tijd om gewoon afscheid te nemen, vanuit ons eigen huis en niet vanuit een hotel. Komt toch nog alles goed. Inmiddels hebben we wel al een aantal afscheidsdingetjes gepland en gehad. Danny heeft zijn afscheidsetentje al met zijn collegae en zijn baas gehad. Roos vierde haar verjaardag annex goodbye met de gehele klas in een turn centrum - Apenkooien - Pizza - taart - kadootjes: een gouden formule! Anneke heeft deze week nog 2x een afscheidsafspraak met haar  vriendinnen, 1x de Nederlandse club en 1x de internationale Exxonmobil groep van ouders met jonge kinderen die Anneke bijna 2 jaar heeft begeleid. En zo zal het nog wel 4 weekjes doorgaan.
Danny zag nog kans om samen met zijn Noorse buddy/sportvriend Per-Arne op de valreep het laatste Washington team live gade te slaan: the Washington Red skins (American Football). De meest populaire sport voor alle Amerikanen. En de Red Skins hebben een legendarisch seizoen achter de rug, dus voor deze seizoensopening zijn de verwachtingen torenhoog. Het station is al maanden uitverkocht (85duizend mensen), maar via Exxon waren seizoenskaartplaatsen in de aanbieding. De wedstrijd begon om 7 uur, maar het was al om 5 uur afgeladen op de parkeerplaatsen. Tailgate parties. De parkeerplaatsen zienn blauw van de rook van de barbecues die de fans aanstoken terwijl ze op de achterklep (tailgate)van hun pickup  relaxed zitten te praten. Of met bonenzakken gooien. Rustig bier drinken. Geen gebral, een ontzettend volwassen keurig feestje van fans. Hoe zou dit er anders uitzien als dit allemaal nederlandse  fans waren. Hier kunnen we met zijn allen veel van leren. Het stadium zit tot de nok toe vol, en wij kunnen het weten want zitten in de nok. Nondeju dit is steil en hoog. Fans zitten doorelklaar. Het lawaai dat 85000 mensen overigens kunnen maken werd meteen duidelijk toen de Redskins na enkele minuten pardoes tot scoren kwamen. Hier is de English Premier league een dameskoortje bij. Ongelooflijk. En het stadium trilde en golfde, hetgeen ons de kriebels gaf. Wat een belevenis. En ook al winnen de Eagles (Baltimore) de fans blijven keurig. Zelfs als het 50 minuten duurt om vand e parkeerplaats te geraken blijven de hoofden koel terwijl het kwik die dag toch weer 35 graden aantikte.  
Zo maken we er nog wat van en halen we er alles uit wat erin zit. En ruimen we ondertussen het huis op en maken we alles al schoon. Totdat het doek echt valt. Op 20 oktober vertrekt United Airlines 946 met bestemming Amsterdam. De container gaat van Baltimore naar Rotterdam. En de Jeep van New York naar Amsterdam haven. Keep it calm. Only 4 weeks to go....


























4 comments:

Anonymous said...

Ja daar kunnen ze in Nederland inderdaad wat van leren. Daar zit je volgens mij altijd gespannen op zo'n tribune . Niet alleen voor de einduitslag maar ook voor de rellen die daardoor vaak plaatsvinden. Jullie hebben het best nog druk voor dat jullie terugkomen. Het is wel fijn dat jullie nog lekker de tijd hebben om van iedereen afscheid te kunnen nemen. Vooral ook voor Roos en Fien. Aan hun gezichtjes te zien vinden ze dit toch ook wel spannend allemaal.Vaak blijven deze goede vrienden(jes) en vriendinnen(tjes), vrienden voor het leven. Al is het op afstand . Daar hebben we immers internet en dergelijke voor. Ik wens jullie ondanks het drukke schema nog mooie weken toe. Gr Gertie

Anonymous said...

Danny, het wordt weer eens tijd dat je een nederlandse voetbalwedstrijd bezoekt: Niet dat we al barbeceuend (??) op de mathildelaan staan, maar de beleving in het stadion is fantastisch. Er zijn vooraf banner battles op de tribunes, mega grote spandoeken overdekken de mensenmassa. Er wordt gezongen, gesprongen en af en toe wordt er een wave ingezet. We hebben zelfs dee mogelijkheid om popcorn te kopen, maar eigenlijk houden de meesten supporters van een goede pot bier. Met andere woorden: Welkom terug alvast, er is vast nog wel een plekje vrij op de tribune in Eindhoven.

Groet, Bram

Darf said...

Invitation accepted. Ik laat me graag verrassen.

sanne said...

Succes met alle voorbereidingen voor de reis terug naar NL en... Geniet er nog even van, daar!
Groeten, Sanne