We zijn hier nu ruim een jaar en dus weten we beter dan vorig jaar wat er ons te wachten staat. Saaier, vindt Danny. Handig, je kunt beter anticiperen op de dingen die gaan komen en dus fijn vertrouwd, vindt Anneke. En dat geldt vooral voor Green Hedges, de school van Roos, want die barst van tradities, vieringen en alles wat daar bijhoort bijna uit zijn voegen. Zo wist Anneke nu dat de Parade of Nations bij Roos op de school half januari zou plaatsvinden.
En dus ging Anneke in December, toen we in NL waren, op zoek naar een leuk Hollands jurkje voor Roos. Via internet wat besteld en precies een dag voor vertrek terug naar de VS werd het Delfts blauwe jurkje bezorgd. Roos was er blij mee en heeft het trots gedragen tijdens de optocht. Ze heeft zelfs gejokt tegen de juf en gezegd dat mama geen andere kleren in haar tas had gedaan (de kids moesten na de optocht weer de gewone kleren aan) zodat ze haar jurkje de hele dag in de klas gedragen heeft. Volgend jaar mag Fien hem aan en in de zomer, als de meiden weer in NL zijn, gaat Anneke alvast op zoek naar een nieuw pakje voor Roos voor de optocht van 2013...
Het volgende wat ons te wachten stond was Valentijnsdag. In de klas versiert ieder kind een grote papieren zak met hartjes en kruisjes etc. die moet dienen als postzak voor de kaarten die alle kinderen elkaar geven op 14 februari. Met 23 kinderen en twee juffen in de klas wil dat zeggen dat Roos 24 kaarten weggeeft en er 24 krijgt. Vorig jaar wist Anneke nog niet dat dat zo ging, althans niet ruim op tijd en waren alle kleine, niet te dure kaarten (want 27 !! kaarten; 24 voor Roos en 3 voor Fien haar juffen) overal uitverkocht. Maar dit jaar, jaja, waren de kaarten ruim van tevoren gekocht. Met een klein aardigheidje erbij want dat schijnen de meesten ook te doen, een gummetje, een potlood, een snoepje ofzo erbij. Grote onzin en Anneke had zich voorgenomen hier niet aan mee te doen, maar ja, als je zo op tijd bent en in de winkel allerlei schattige ‘zooi’ ziet liggen voor slechts een paar dollars, is Anneke toch overstag gegaan. De kinderen krijgen van Roos een button met een hartje erop. Is dat niet schattig?! En met haar zak vol post kwam Roos vandaag trots naar huis.
Wat nog meer? Ook ergens in Februari hebben we St. Patricks day, de kinderen dragen dan iets groens. Kan een t-shirt zijn, een groene strik in het haar, zoiets.
Verder het gala voor de ouders van school in maart. Dit is een grote happening; strikt op tijd komen, mannen in smoking en vrouwen in een echte jurk. De jurk van vorig jaar was er een die Anneke jaren geleden bij de H&M gekocht had maar nog nooit gedragen. Het prijskaartje, in guldens (!!), hing er nog aan. Het goede was, Anneke had een jurk en nog beter, ze pastte er nog steeds in!! Dit jaar kan Anneke natuurlijk niet in dezelfde jurk komen en helaas hangen er niet nog meer gala-achtige jurken in haar kast. Dus worden de ogen nu al goed opengehouden als er geshopt wordt. Wie weet loop je zomaar tegen de perfecte jurk aan, nu in dollars te betalen.
Dan de spring break in april. We hebben geleerd dat we die moeten benutten want voordat de oneindig lange zomervakantie begint, zullen er geen vrije dagen meer in zitten voor Roos. En terecht, maar het is een lange ruk tot half juni zonder een extra vrije dag. Dus is het goed om deze vakantie break te benutten als vakantie. En dus hebben we vorige week de laatste hotels geboekt voor onze rondreis door Florida. Orlando, Miami, Everglades, Fort Myers (westkust), Sarasota (westkust), St. Augustine (oostkust), via Savannah (Georgia), Charleston (South Carolina) terug naar huis.
Meteen na de spring break, krijgen we de Teacher Appreciation Week. Met op maandag een bloem voor de juffen, op dinsdag een lekkernij voor de juffen, op woensdag een lunch voor de juffen aangeboden door de ouderraad, op donderdag nog iets (oeps, ben vergeten wat dat was) en vrijdag een giftcard om mee te gaan shoppen voor de juffen aangeboden door de ouders van de klas.
No comments:
Post a Comment