Vrijdag was het Veterans Day hier, maar die was helemaal geruisloos aan de aandacht ontsnapt bij de Janssen family on Church, want zaterdag zou Sinterklaas weer in het land zijn. Weliswaar, in Nederland. Dat was overigens eerst wel een teleurstelling. Roos liep al een beetje beteuterd rond en vertelde ons dat ze een beetje verdrietig was dat ze ook een Nederlands meisje was maar Sinterklaas in Nederland aankwam. We hebben haar verteld dat Sinterklaas ook aan Roos en Fien heeft gedacht. Via het sinterklaasjournaal (uitzendinggemist.nl) werden de meisjes opgewarmd. En de intocht van de sint kon daarom ook op zaterdag al via uitzendinggemist bekeken worden. We hadden het bijna live kunnen kijken, want Roos sliep natuurlijk niet lang. Ze spanning zat er goed in. Maar om 8 uur 's ochtend zaten hulpsint Roos en haar hulppiet Fien braaf voor de laptop naar de intocht te kijken, met een bakje pepernoten. Het was weer een mooi spektakel. Papa en mama hebben er ook van genoten. De kindjes hebben daarna de hele dag in hun pietenpak rondgelopen. We hebben de buren snel even bijgepraat wat die rare kleding toch voorstelt. Ja lieve Amerikaantjes, dit is het orgineel van jullie Santa Claus traditie. Want toen de Nederlanderse kolonisten in nieuw Amsterdam (New York) na de onafhankelijkheid van de britten een traditie wilde doen herleven werd uiteindelijk Sinterklaas een man die met een vliegende kar over de huizen vloog en de Santa Claus mythe was geboren. Kerstmis was een feestelijke tijd voor Christenen dus de timing werd ook aangepast. De Mexicaantjes die ons brandhout kwamen aanleveren keken hun ogen uit. Rare jongens, die hollanders. Dat brandhout is een dappere beslissing van Danny om de winter lekker warmpjes door te komen. Er werd 1 cord hout besteld, een volumemaat voor hout, hetgeen ongeveer 1.20x1.20x2.40m is (~4 m3). En dat is een berg. 420 stuks hout. We hebben hout in ons houtvoorraadhok (!), en nog meer plekken in en rond het huis. Daar komen we de winter wel mee door. Het was overigens gewoon 20 graden hier, dus nog niet echt nodig. Maar wel gezellig, want het is vroeg donker en 's nachts is het toch rond het vriespunt. De blaadjes zijn nu ook massaal in 1 week naar beneden gekomen, dus we moesten weer aan de bak. Danny had een bladblazer gekocht wat wel scheelde, maar terwijl hij het hout versjouwde heeft Anneke 17(!) zakken (a 150 liter) met blaadjes gevuld... We waren 's avonds kapot. De kindjes hebben hun schoen gezet maar niet lang daarna vielen wij ook als een blok in slaap, zonder wakker te worden van het bezoek aan de Amerika pieten aan Church Street...
1 comment:
Het is maar niet te hopen dat Piet zijn billen verbrandt Als hij door de schoorsteen in jullie kamer beland
Maar Pieten zijn wel wat gewend,(en dragen vuurbestendige broeken ) Dat is algemeen bekend
Wat zullen Sinterklaas en zwarte Piet blij zijn met zo'n leuke hulp Sint en
Piet
Dat verwachten zei n.l in Amerika niet
Gr Gertie
Post a Comment