Tuesday, July 23, 2013

Happiness in the USA

Bij de ijscowinkel We kwamen ons 6 jarig buurjongetje tegen op zijn stepje, samen met zijn moeder. Een beetje slungelig mannetje, brilletje op, voortanden aan het wisselen, nog zo onschuldig. Vertel de meisjes eens wat je vandaag gedaan hebt? "Ik heb op 2 onderdelen mijn personal best verbeterd! Met de borstcrawl en met de rugslag." He is so happy, zei zijn moeder trots. Nu behoort onze buurvrouw bij de minst echt typische Amerikaanse vrouwen, maar het zit er toch in. Je wordt happy als je goed presteert. Als je bijles neemt in wiskunde, elke dag oefent op je instrument, elke toets 100% haalt en goed bent in sporten, dan maak je het in deze wereld en dan wordt je vanzelf happy en gelukkig. Dat werkt volgens ons toch iets anders...
Zo zijn onze meisjes helemaal niet happy elke dag. Zeker niet. We hebben geen behang in dit houten huisje van ons, anders hadden we ze er regelmatig achter geplakt. Maar we zorgen wel dat wat ze ook doen, dat ze zich er goed bij voelen. Dat is voor ons de basis. De rest komt later wel. Omgedraaide wereld vergeleken met de  leefwereld van de kinderen van Uncle Sam. Presteren presteren presteren. Nog een PRretje (Personal Record). Nog een Math, Science of Tennis summer camp. Het kind weet niet beter, want natuurlijk zijn het de ouders die dit opzetten voor hun kids. Schokkend nieuws uit Montgomery, een district in Maryland net boven DC. Daar waagt een school zich om een test te doen met hun scholieren om te meten hoe ze zich voelen. De scholieren worden gevraagd om aan te geven he ze zich voelen op school en hoe ze in het leven staan. Want, door sociaal-emotionele gegevens te koppelen aan hun scholieren willen ze een totaalplaatje krijgen, want, zo beweren ze, het gaat niet alleen om de schoolresultaten, maar ook minstens zo belangrijk, hoe je die schoolresultaten hebt gekregen. Volgens nieuw onderzoek is er namelijk een causaal verband tussen "emotional well-being and long-term academic and career success   Revolutionair. Zo sprak een medewerker: I want my kids to be straight-A students. But if I had to choose, and I don’t want to, I would rather have my kids be average students and be great people than straight-A students and average people." Goed punt. Hoe krijgenw e dat op grotere schaal aan de man gebracht, dan zou die rat-race eens eindigen en is iedereen gewoon happy. Jammer genoeg verscheen er  vorig jaar een andere studie die beweerde dat teveel happiness zeker niet goed is en je zelfs ongelukkig kan maken! Teveel geluk maakt je naief, zelfzuchtig en, let op: minder succesvol!Het kan je carriere vooruitzichten verpesten! Een onderzoek toonde aan dat diegene die aangaf dat ze zich gelukkig voelden op jonge leeftijd minder verdienden (maar liefst een gemiddelde van $3500 per jaar!) dan anderen die zich minder gelukkig voelden op jongere leeftijd. Dat onderzoek in Montgomery is dus gedoemd om te mislukken. Want it is all about the money. Wat een geluk dat onze meisjes zich niet altijd happy voelen. En dat ze sparen. Beiden hebben een spaarpotje en sparen voor kleine dingetjes die hun wel gelukkig maakt. Ze kopen een beetje geluk. Fien koopt een potlood met een gum. En Lego Friends maakt Roos heel gelukkig, met de dollars die ze verdiende met haar uitmuntende rapport. Dus werkt ze nog harder om meer dollars te krijgen voor een nog beter rapport. Wacht eens, gaat dit wel goed?
Wij werden deze week gelukkig van samen zwemmen. Papa werd gelukkig van het feit dat hij na zijn werk kon aansluiten en daarna lekker samen te picknicken op het gras. Gelukkig worden we als de temperatuur eindelijk daalt en het buiten iets afkoelt, tot 29 graden celsius om 10uur 's avonds! Van pannenkoeken bakken op zondag ochtend. Van Ti-Ta Tovenaar op TV en lekker veilig bij mama zitten. Anneke werd gelukkig van Museum of Art waar ze de tour  eindelijk helemaal heeft kunnen afmaken. Kleine dingen. We genieten ervan, zolang het nog kan.








1 comment:

sanne said...

Mooi verhaal Danny!
Groeten, Sanne