Grade 1 play & New Jersey Weekend

We hebben er weken naar uitgekeken. Wat zeg ik, maanden. Het eindejaars toneelstuk van Grade 1. Roos heeft op een onvermoeibare manier elke dag trouw haar zinnen hardop voorgedragen, liedjes ingestudeerd, en dansjes en bewegingen geoefend. Roos speelde Henrietta de Hen. Na 3 dagen kende ze het stuk van voor naar achteren, wist alle teksten van alle medespelers uit haar hoofd en droeg reeds na 4 dagen de gehele play aan ons voor. Zucht. Nog 60 dagen te gaan, dachten wij. En daar begon Roos weer. The Ugly Duckling, by Christian Anderson (lees: "Kristiyen Endursen"). Vrijdag jl. was de grote dag dan eindelijk aangebroken. 

De klassenmoeder had gezorgd voor een rode loper voor de kinderen, waarop ze werden ontvangen als echte sterren. Er waren zeker 200 ouders en kinderen in het publiek die met stijgende verbazing de verrichtingen van 6 en 7 jarigen gadesloegen. Het was een prachtige voorstelling. 40 minuten zonder souffleur, enkel begeleid door piano, waarin de de kinderen dit prachtig sprookje uitbeelden, solo voorzongen, solo voordroegen of met zijn allen luid uitzongen. Roos had een aantal mooie solo's die ze voortreffelijk voordroeg, tot veel vreugde van haar ouders en ook de mensen in het publiek. Dapper hoor. Staande ovatie en lof viel hun ten deel. Bravo. Als echte sterren werden ze zelfs gefeteerd en verwend met een after-party in de klas. Wat voelden ze zich groot. Fien had de voorstelling al 2 keer gezien en was nog steeds geboeid. Roos en Fien waren ook in de after-party onafscheidelijk. (Vanzelfsprekend zijn er heel veel foto's gemaakt, en omdat er een professionele fotograaf bij was hebben we haar foto's gebruikt).

Tegelijkertijd was er een ceremonie om een deel van de verbouwing van school in gang te zetten, wat met een grote picknick gepaard ging. Kortom, vrijdag 31 mei was een echte feestdag. De zon brandde flink erop los, wat wij helemaal niet erg vonden want wij hadden nog een prettig gevolg in petto. Meteen na de festiviteiten vertrok de DARF karavaan richting de kust. Een huisje gehuurd in Cape May, New Jersey, waarheen onze vrienden Joep, Martina en hun dochter Lieke ook zouden migreren. Vanuit Vienna is het eigenlijk niet gemakkelijk om naar de kust te rijden. De zee is zeker op 3-4 uur rijden. De weg naar Cape May gaat via de I-95, via Washington DC, Baltimore en richting New York. De drukste snelweg van Amerika, dus we konden er nog wel 1.5 uur bij optellen, maar om 7 uur roken wij de zeelucht en draaiden we de de auto op de inrit. Deze kust is hevig geteisterd door Superstorm Sandy die in oktober flink huishield in New Jersey en New York. Hele stukken strand werden weggevaagd, huizen verwoest, bomen omgewaaid. Maar Cape May werd relatief gespaard. Probleem is dat Cape May aan de baai met de rivier de Delaware ligt, een belangrijke plek voor de horseshoe crab (de degenkrab) om aan land te komen en eitjes te leggen. Zonder zand geen feest. En, de aantallen van deze prehistorische dieren namen toch al in ras tempo af door overbevissing (crab cake!). Dus deze crab werd met uitsterven bedreigd. Een vogel op trektocht vanuit zuid amerika naar de noordpool, de red knot, is weer afhankelijk van de eitjes die die horseshoe crab legt. Gevolg: een overlevingsstrijd, die een handje moet worden geholpen, door binnen enkele maanden nieuwe stranden te maken en een moratorium om de beesten hun gang te laten gaan. Boeiend en mooi hoe dit land dergelijke zaken snel en groot probeert op te lossen. Om de hoek ligt Cape May, een prachtig dorp met 3000 inwoners vol met victoriaanse gebouwen dat 's zomers aanzwelt door 40000 bezoekers. Duidelijk voorseizoen, want nog lang niet druk. Wel lekker warm, maar een fikse zeewind. Danny en Joep spelen (natuurlijk) voetbal, terwijl de kindjes in het zand spelen. Rond het huis wordt gefietst, want hier kan het eindelijk - het is hier vlak land!! Heerlijke BBQ, wijntjes, biertjes, en lange verhalen, mooie zonsondergangen. Goede vriendschap. We hebben genoten. De kindjes ook. Bijna is het vakantie. De accu is weer een beetje opgeladen, klaar voor de eindspurt. Nog maar 1,5 week school. En dan is het vakantie - met Europa in het vooruitzicht. Hopelijk nemen we deze aangename temperaturen (27 graden) met ons mee!

Tweet