Monday, June 24, 2013

Happy Full Moon!

Hier praten ze er al dagen over. De volle maan. Die is sowieso speciaal, maar dit keer nog veel specialer. Want, de volle maan is maar 1x per jaar zo dichtbij de aarde, hetgeen het een enorme bal maakt. Gemist? De volgende is op 10 Augustus 2014. Hier ook bijna gemist. Al dagen is het werkelijk gorgeous weer (een beter woord is er niet om die lading te dekken), want 28 graden en geen luchtvochtigheid is een fantastiche temperatuur. Wegens kantoortijd ziet Danny er niet veel van maar het weekend kan worden gebruikt om bij te tanken, en nu An en de kinderen er niet zijn helemaal nergens rekening mee te houden. 
Zo werd zaterdag uren gefietst door Washington DC in een gebied waar we normaliter nooit komen (North of Massachusetts Avenue (NOMA)) waar er volop gebouwd wordt en verbouwd wordt, in oude pakhuizen en mooie oude gebouwen worden bewaard, uren getennist en uren gebbq'd met mede lotgenoten waarvan de vrouwen naar hun heimat zijn teruggekeerd. En zondag zou de Harley Davidson weer gestart worden. Echter, vanochtend regende het pijpenstelen. Echte zomerbui, oz aan het begin van de zomer. Voor die motor kwam een raincheck, dus dat halen we dan maar op een andere dag in. Maar er was ook een speciale supermoon photoinstructie gepland voor vanavond, die dreigde teloor te gaan. In de ochtend werd er eerst thuis gerommeld. en daarna, toen de zon gewoon weer terug kwam en het kwik richting 33 graden klom werd er lekker gecruised in de Saab over de 'rolling hills ' van Virginia. Toen hij bij het outlet center in Leesburg uitkwam werd daar toch maar even een pet gekocht, en wat andere kleding want je bent er nu toch, nietwaar? Het gewichtsverlies is inmiddels zo significant geworden dat er nieuwe broeken nodig zijn, dus het was welbesteed. Maar nu die supermoon. Gelukkig ging de workshop gewoon door. Om 20u15 verzamelen, maar hij was niet de enige. Het zag er zwart van de statieven. Maar geen nood, iedereen moet zijn ding kunnen doen. Interessante technieken om de maan te schieten zonder dat het een lichtgevende bal wordt. En de zon ging onder en de maan kwam op. Tjonge, een enorme grote oranje bal. Prachtig. Als je de foto goed neemt dan kun je zelfs de kraters op de maan waarnemen. Wow. Iwo Jima is het andere topic. Een enorm beeld van een tafereel dat werd vastgelegd door een fotograaf, waarbij een aantal mariniers een enorme vlag plaats op het eiland Iwo Jima nadat het na 36 dagen vechten met de Japanners werd veroverd, waarbij liefst 28000 amerikanen hun leven lieten. Het beeld is fotogeniek, en er zijn trucjes uitgelegd om de fotografie te verbeteren. We zullen het gaan toepassen. En zo werd het laat en is het morgen weer vroeg op, de laatste loodjes, en dan op weg naar het thuishonk, Nederland, waar de zon hartelijk welkom is en men klaar is met de regen. We agree!  













2 comments:

Sanne said...

Hoi DARF!
Al een tijdje niet meer op jullie blog gekeken.. Op aanraden van Anneke toch even gedaan ;-) Prachtige foto's, mooie verhalen. Een trotse Fien op haar verjaardagsfeest en een super stoere Roos op het podium, leuk om te zien, te horen en te lezen!
Geniet van de week samen in NL... Inderdaad, we hopen dat de zon schijnt!
Groeten,
Sanne

Anonymous said...

Het lijkt inderdaad alsof je de maan zo kan aanraken. Natuurlijk omdat hij zo dichtbij staat maar vooral door de manier warop deze foto 's door jouw gemaakt zijn. Prachtig. Ook het beeld lijkt elk moment tot leven te komen. Ik wens jullie samen een leuke vakantie in Nederland toe. Gr Gertie