Een hard gelag natuurlijk om terug te keren in de realiteit van het dagelijkse leven. Je ziet het, wonen in Washington DC is nu voor ons echt heel normaal geworden. Voor Fien is Amerika / Vienna dan ook gewoon thuis, zij weet natuurlijk helemaal niets over wonen in Eersel. Roos heeft nog steeds wel veel ideen over Nederland al weet ze steeds minder hoe het allemaal ook al weer was, dat leventje. Het was koud in DC. Dat weekend was het pasen en waar we vorig jaar toch echt wel al heel erg lenteachtige dagen hadden gehad moesten de kinderen nu in hun winterjassen op zoek gaan naar de paaseieren.
Hele mooie ijverig zelf-geverfde eieren maar wederom had de buurman al aangekondigd dat de Paashaas wel eens in onze tuin kon komen om plastic gekleurde eitjes te vestoppen. En dat was wederom gebeurd. Fien en Roos hadden mede door een geweldige terugvlucht waarin ze 8 van de 9 uur hadden geslapen de jetlag al in grote mate overwonnen, maar stuiterend werden ze wakker van enthousiasme. En al snel renden ze door de tuin met hun mandjes en verdeelde samen de buit. Brr, lekker binnen dan toch, voor de open haard! School begon weer, werk begon weer, het ritme voor Anneke werd weer opgepakt. Op naar het laatste stuk van 10 weken school. De meiden hadden een rapport gekregen waar ze beiden trots op mogen zijn. Roos profileert zich uitstekend als Amerikaanse en ook Fien begint nu echt haar ding te doen in het Engels. En ook het rapport voor Roos voor het Nederlands dat ze volgt is ook prima, dus we maken ons helemaal geen zorgen, voor wat er ook komen gaat. Komende weken zal er nu toch eindelijk duidelijkheid komen over onze toekomst. Blijven we nog even of wordt het nu tijd om terug te gaan. We wachten in spanning af. Inmiddels is het gelukkig al warmer geworden. Geleidelijk warmt het hier op, dit weekend eindelijk 22 graden. Een gemiddelde temperatuur voor ons (vergeet niet dat we op de hoogte van Sevilla leven). De bomen beginnen uit te lopen, maar later dan voorheen. De voorspelde bloeitijd van de beroemde cherry blossom in Washington DC is al weken aangekondigd en wordt al weken uitgesteld wegens het koude weer. Vele mensen hebben vliegtickets en hotels geboekt gebaseerd op eerdere voorspellingen, dus die balen. De bloei moet toch nog echt komen. We besloten niet naar DC te trekken, maar eens lekker thuis te blijven. Vrijdag avond een voetbalwedstrijd voor Danny (buitenvoetbal seizoen is begonnen!), pekel van alle auto's wassen, Roos had haar zwemles, en een play-date 30 min verderop. Danny had dus nogal wat quality time met Fien. Er werd gefietst - oefenen zonder wieltjes - vind maar eens een vlakke weg hier! En gezwommen. Fien is helemaal los, ze heeft zwemles waar ze stuur de andere kindjes achter zich laat met watervrij zijn. Ze duikelt en plonst en voelt zich als een vis in het water. En als ze vandaag haar zwembril afzet om de snorkel op te zetten zwemt ze pardoes het diepe 50 meterbad 2x al snorkelend op en neer, zonder bandjes of plankje, gewoon, met de schoolslag als armbeweging en crawl als beenslag. Papa weet niet wat hij ziet. Fien wordt toch echt wel heel groot nu. We steken de BBQ aan en genieten van ons eerste zonnige weekend in de nieuw aangelegde tuin en nieuw deck. Het is toch nog steeds heel bijzonder, besluiten we samen, en proosten op hopelijk nog wat meer Amerikaanse seizoenen. Cheers.
1 comment:
Het ziet er weer heel gezellig uit bij jullie in Vienna. Van de gezellige open haard naar het zonnige terras. Zo zie je maar dat kinderen weer heel snel het thuisgevoel oppakken. Volwassenen hebben vaak nog even last van de vakantieblues. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat het de komende weken voor jullie heel spannend is i.v.m terugkeren of blijven. Ook heel dubbel denk ik, omdat jullie in
Vienna intussen ook een leventje opgebouwd hebben. Roos en Fien worden echt al groot. Dat is duidelijk op deze foto's te zien. Zij zullen beide in Nederland zeker voorsprong hebben op andere kinderen als het gaat om kennis en ervaring van de afgelopen 2 jaar in Amerika. Gr Gertie
Post a Comment