Aloha from Hawaii - Part I

Op zaterdag bracht een United Airlines Boeing ons in 11 uur rechtstreeks (met 6 uur tijdsverschil) van Washington naar Honolulu, op het eiland Oahu. Weer een droom die werkelijkheid wordt voor zowel Danny als Anneke. Hawaii. We tekenden beiden in onze schoolagenda's, over surfboards, blauwe zeeen en groene palmbomen. Hawaii, voor Danny is dat Thomas Magnum (P.I.) die met zijn rode Ferrari door Honolulu scheurt. En, Elvis natuurlijk, met zijn Hawaii films en satellite live concert vanuit Honolulu uit 1973. Droombeelden, zijn die beelden nog echt of slechts verheerlijkt in de dromen van onze jeugd? We gingen op onderzoek. Darf in Hawaii - deel 1.

Bij aankomst worden we niet meteen bevangen door de hitte. Een redelijk koele zonsondergang valt ons ten deel, en terwijl Roos vecht tegen de slaap is Fien door haar power nap op stoel 33D weer helemaal fruitig. De taxi brengt ons naar Hilton Hawaiian Village op Waikiki beach. Een illustere naam en een illuster hotel. Want dit hotel heeft een enorme historie. Gebouwd door Henry Kaiser, de industrieel die ook de Hoover Dam had gebouwd, en overgenomen door Hilton in 1961. Tegenwoordig het grootste hotel van Hilton met bijna 4000 kamers, en het 17e grootste hotel ter wereld. Wij schrokken van deze informatie, want we hadden juist zelf besloten dat dit een super gezellig hotel was... ondanks de enorme omvang hangt er een prachtige lokale sfeer en bijna dorpse rust. Dit is geen 1000-in-1-dozijn Benidorm hotel, hier is werk van gemaakt. Dat vond de voornoemde King of R&R klaarblijkelijk ook en werd de beroemde huisvriend. Prima om de jetlag te overbruggen, zo blijkt, we relaxen 2 nachten in dit resort. Velen met ons, het is er druk op het strand om 6 uur 's ochtends, zo merkte Danny tijdens zijn ochtend run over Waikiki Beach. Maar, we hadden besloten om niet op Oahu te blijven, maar om de kleinschaligheid op te zoeken, in Maui en op de Big Island of Hawaii. Eerst was Maui aan de beurt. Een supersnelle 20 minuten vlucht brengt ons op dit bij trouwlustigen zeer populaire oord aan. We verblijven aan de west kant, de droge kant, terwijl de oost kant een van de natste plekken heeft van deze aarde. Een bergketen in het midden van het kleine eiland zorgt dat de bewolking aan de oostkant  of rond de berg blijft hangen. De droge kant is gevuld met resorts, zij aan zij. We verblijven in een meer traditioneel hotel, Ka'anapali Beach hotel. Een heel groot verschil met Hilton, maar de persoonlijke en kleinschalige aanpak scoort. Natuurlijk helpt het als je hotel aan het mooiste stukje zandstrand van Maui ligt. Als we aan het strand de zee bekijken zien we een pacific Ocean die meer energie heeft dan we dachten. Golven bouwen op tot hoogte en krullen om om met een luide donkere roffel het strand op te beuken. Dit is surf country. Dit is niet voor hele kleine kinderen. Geen paniek, want het hotelzwembad is heerlijk, waar Roos en Fien oefenen om hun snorkelvaardigheden te verbeteren. Als de zon ondergaat zien we een schouwspel dat we niet snel zullen vergeten. Tegen de achtergrond van een gouden ondergaande zon zien we walvissen uit de zee omhoog springen. Ongelooflijk. Bloemen zijn hier het hele jaar in bloei, de bomen laten mooie bloemen vallen die de meisjes vrolijk in hun haar steken. Kan het nog tropischer? We vermaken ons de eerste dag aan het zwembad en op het strand, terwijl we weer getrakteerd worden op walvissen die voorbij trekken. Hun grote spuitwolken verraden hun aanwezigheid, en soms springen ze uit het water. Een machtig schouwspel dat aan ons wordt voorgeschoteld zonder dat we een verrekijker nodig hebben. We zullen snel die walvistocht boeken. De volgende dagen gaan we op zoek naar de natuur en zien het Hawaii dat we kennen uit onze dromen: groene tropische vegetatie, bergen die steil omhoog gaan, bloemen die kleur geven aan het geheel. Het klimaat is zeer aangenaam, 26-30 graden, nog geen hoge luchtvochtigheid, kortom heerlijk. We bezoeken een plantage, zien tropische vruchten groeien (papayas, ananas, kokos, avocados, maar ook koffie, thee etc). En we maken een lange rit naar de andere kant van het eiland, de fameuse  30 mijls 'road to Hana', die zich langs de steile bergwand slingert via een geschatte 600 bochten en 54 bruggetjes voor 1 auto wijd. Kindjes hebben gelukkig geen wagenziekte gekregen, maar dit was een heuse vuurproef. De beloning was een lava beach, black sand, waar ze naar hartelust in hebben gespeeld. Het hotel gaf ons een picknickmand mee die overvol was met lekkernijen waar we de hele dag van hebben gesmuld. Dat hotel had het goed voor met ons en vooral met onze kindjes. Die kregen een paspoort waarin ze stempeltjes konden verzamelen met allerlei Hawaiiaanse opdrachtjes, zoals Hula-les, Hawaiiaanse taalles, bloemketting rijgen, etc. Maar klapstuk van Maui was toch die whale watching boottocht. Hawaii, en speciaal de wateren rondom Maui, wordt tussen december en april door ongeveer 2000 walvissen bezocht. Humpback whales, bultrug walvissen, van 12-15 meter lengte en 20-30 ton. Het wemelt ervan. Het duurde dan ook niet lang voordat we een groepje konden waarnemen vanuit de boot. We zagen ze uit het water springen, met hun flippers zwaaien, hun staarten boven water bewegen en dicht langs de boot en onder de boot door bewegen. Ongelooflijk mooi en indrukwekkend. Wat een mooie dieren. Dit zullen we niet snel vergeten. Na 5 dagen Maui, zwembad, strand, uitstapjes, walvissen, bote voeten wandelingen langs het strand en Hula muziek en dans met Blue Hawaii of Mai Tais in de hand kwam de zaterdag, het vertrek. Gelukkig, we hebben nog een helft te gaan, dus we verplaatsen ons naar the Big Island of Hawaii, het eiland dat bestaat uit vulkanen, waarvan 1 nog steeds actief is. Die gaan we eens van dicht bij bekijken! Wordt vervolgd!

 

Tweet