Nadat Danny geland was was er geen tijd om de jetlag te overwinnen. De volgende dag gingen we immers naar de Blue Ridge Mountains waar we een huisje hadden gehuurd. Roos had een lang weekend, want op maandag 10/10 werd Columbus Day gevierd. Ter ere van Christopher Columbus die naar India wilde via 'de West', in 1492 op de Bahamas aankwam, de bevolking Indianen noemde, en deze toen als slaven terugnam naar Spanje. Niet echt Amerika dus, en ook niet echt vriendelijk van onze Chris. En overigens waren de Noren 500 jaar eerder al in het huidige Newfoundland (mooie naam trouwens) aan land gegaan! Maar het mag de pret niet drukken, Roos kreeg een vrije dag vanwege Columbus, en Danny nam er dus ook meteen een op. De Blue Ridge mountains liggen hier zo'n 80 mijl vandaan. Een lange bergketen die zich vele kilometers uitstrekt over meerdere staten. In ons gebied is het Shenandoah National Park een gedeelte van de Blue Ridge dat erg bekend is (o.a. door John Denver, zie filmpje onderaan). De bergen zijn niet hoog, gemiddeld zo'n 1000 meter, maar wel spectaculair begroeid en vooral: geasfalteerd. Er loopt een weg over de kam van de bergen die het ultieme genot zijn voor de gemotoriseerde amerikanen. De weg staat steevast in de lijstjes zoals de top 10 van mooiste wegen van de USA. De Shenandoah Skyline drive en de Blue Ridge Parkway zijn fantastisch in elk jaargetijde. Maar de herfst is speciaal, wegens de kleurschakering van het bladerdek. Het is een prachtige deken van oker, gele, rode en groene plukjes, zo ver als je blik reikt. Ons huisje blijkt bovenop een berg te liggen. Het staat op palen, en er is een dek om het huis heen, wat het gevoel geeft dat je in een boomhut zit. Wel een grote boomhut, want ons huisje blijkt geen huisje maar een huis te zijn, met 3 slaapkamers, 2 badkamers en een jacuzzi op het dek buiten... En achter ons huis is een skipiste. En een golfbaan. Allemaal tussen de bomen verscholen, heel mooi gemaakt. De meiden rennen al gauw met stokken en blaadjes rond. Heerlijk. Het weer is fantastisch, 23 raden en strak blauw. We drinken een wijntje op een van de terassen en prijzen ons gelukkig, we realiseren ons dat we op een heel mooie plek zitten.
We nemen de tijd deze dagen en bezoeken de omgeving. We zijn naar de Grand Caverns druipsteen grotten geweest in Grottoes, met prachtige stalactieten en stalagmieten. En een heuse bergwandeling gemaakt met Rosa the Explorer voorop, gewapend met, jawel, De Kaart. Fien sliep op papa's rug de weg omlaag. Beneden wachtte een mega ijs op Roos als beloning. Kortom, een heerlijk weekend. Country roads, take us home again, but slowly, please, slowly....
3 comments:
OH danny en anneke
dat roept heel veel herineringen op
en wat een mooie muziek
en wat zijn de bladeren al mooi verkleurd
zijn jullie ook nog beren tegen gekomen ?
dat is pas genieten ook voor ons
groetjes ans en jo
Mooie foto's van een prachtige natuur. Roos heb je van die hele grote ijsco ook iets voor opa en oma bewaard?
Heerlijk om in dit mooie land wat nu je tijdelijke werkplek is je ook nog van je vakanties kunt genieten samen met je gezinnetje. Ik denk dat jullie misschien wel steeds een beetje 'n vakantiegevoel hebben omdat er nog zo veel te ontdekken en te bezichtigen valt. Dat voor Roos en Fien Amerika al hun thuis is dat is wel te zien. Wat een knappe meiden (klinkt wat stoerder) zijn het toch. En wat een mooie blauwe ogen hebben ze allebei. Dat ijs de favoriete snack van Roos is, is niet te missen. Ik kan haar geen ongelijk geven. En dat Jo en Ans mooie herinneringen hebben bij het zien van deze beelden dat kan ik me heel goed voorstellen. Gr Gertie
Post a Comment