DARF goes Wild (West)

Op dinsdag begon onze vakantie naar het cowboygebied in Wyoming. Hier bevinden zich 2 van de 58 natuurparken van de Verenigde Staten die steevast in de top 10 staan: Teton (7) en Yellowstone (4), het oudste park van de US (1872). Geen rechtstreekse vluchten naar Jackson dus met tussenstop, via Dallas, bereiken we na 6 uur vliegtijd onze bestemming. Roos en Fien gedroegen zich voorbeeldig. Roos vraagt 1000 vragen dus geen moment van verveling. Fien is content met het vliegen, ze vindt het super leuk boven de wolken.
De VS zucht onder een enorm hogedrukgebied van oost naar west, dus de vlucht was geheel zonder wolken en dus met geweldige uitzichten. Je ziet het land droog worden richting Dallas, Texas en de bevolkingsdichtheid afnemen. Vanuit Dallas omhoog richting Jackson verandert het vlakke landschap in meer canyons met droge grond, en dan wordt het groener en bergachtiger. De binnenkomst in Jackson is dramatisch mooi, je vliegt een soort kom in en daalt langs hoge besneeuwde bergtoppen. Je stapt uit het vliegtuig op de landingsbaan met op de achtergrond de Teton gebergten. Het is net een ansichtkaart. De lucht is heerlijk koel en ijl, en de zon is warm. Warmer dan we dachten. De airport doet prettig kneuterig en modern aan. We krijgen een nieuwe Chevrolet Traverse 4WD mee en zijn op weg naar ons hotel in Teton Village, dat op gelijke hoogte als het vliegveld op 2000 meter hoogte ligt. We slingeren door het national park over asfalt en gravel en ontwijken een springend hert om uiteindelijk het skidorp aan de voet van de bergenreeks te bereiken. Een skidorp but not as we know it. Er wacht een prettige verrassing van een  moderne maar smaakvol dorpje dat net het zomerseizoen officieel heeft gestart. Nog geen 2 weken terug sneeuwde het hier nog. Het is er nu heerlijk warm en relaxed en dat hadden we niet helemaal verwacht. Op de korte termijn liet de weersverwachting natuurlijk zien dat het beter weer zou worden maar het kan hier ook veel kouder zijn. Mede om die reden hadden we een mooi hotel geboekt, een suite dus met aparte slaapkamer zodat wij 's avonds  zouden kunnen lezen/ emailen/ tv kijken terwijl de meisjes rustig konden slapen, met binnenbad en een goed restaurant. Maar we hebben geluk en het is prachtig weer, rond de 25 graden en geen vochtigheid. Een prima temperatuur om van alles te ondernemen. Het park is tjokvol met trails voor elk nivo, er is een kabelbaan naar de top van de berg voor onze neus op 3300 meter, er zijn meren en er zouden veel dieren te zien zijn (waaronder edelherten, elanden en grizzlies). We zijn hier inmiddels 3 nachten geweest en hebben 3 mooie tochten gelopen, bootjes gevaren, een rodeo bezocht, kabelbaan genomen, sneeuwballen gegooid en lekker relaxed in het hemelse buitenbad van het hotel. Het wild viel een beetje tegen, we hebben maar 1 eland gezien, geen beer, geen edelhert. Roos is van goede wil en gemotiveerd om mee te wandelen want ze kan in elk park tot Junior Ranger promoveren. Dat is genoeg uitdaging om deze meid gewapend met een opdrachtenboekje diverse mijlen te laten wandelen. Het is een heel leuk concept en maakt iedereen weer een stukje wijzer over dit gebied en de natuur in het algemeen. De lat ligt best hoog, je moet er wel wat voor doen. Vandaag was haar laatste opdracht waarvoor ze een heuse backpack kreeg met verrekijker, dierenkaart, bloemenkaart, vergrootglas en nog veel meer erin. Als een echte detective werd de trail gelopen en het boekje ingevuld. Bij terugkomst keek de ranger streng of aan alle voorwaarden waren gedaan en toen dat zo was werd Roos plechtig gepromoveerd tot Junior Ranger van het Grand Teton park. Roos is hier erg trots op en wij trouwens ook. Fien is een ander verhaal. Zij is nauwelijks aan het lopen te krijgen en we zijn blij dat we de rugdrager mee hebben genomen. Hierin zit Fien graag en als het een tijdje wiebelt van het lopen, valt ze zelfs in slaap. We krijgen er een kleine flashback van.... Ondertussen genieten we ook van ons luxe hotel waar echt alles perfect is. Al twee keer hebben we de kinderen in bed gelegd (walkie talkies aan als babyfoon) en zijn daarna samen gaan eten beneden in de restaurants die onamerikaans zijn. De sfeer is ongedwongen, en het doet ons allemaal (prettig terug)denken aan British Columbia in Canada. Voor ons een absoluut geslaagde plek. Morgen gaan we verder noordwaarts naar Yellowstone Park. Weer een beetje hoger op de kaart en hoger boven zeenivo (2200m) is de temperatuur weer iets koeler. Maar niet voordat Danny zijn ultieme verjaardagskado in ontvangst neemt morgenvroeg door een tandemsprong met een paraglider van 3300m naar beneden te glijden.... Een echte veertiger, zullen we maar zeggen... wordt vervolgd (als we internetbereik hebben...)...

Tweet