Capitol Hill

Dit weekend was het lekker weer, tijd om er weer op uit te trekken. Heel iets anders dan de snijdende kou van vorig jaar. DC is een gekke stad, waarvan we vorig jaar voornamelijk de monumenten hebben bezocht en de musea rond de mall. We zijn ons nu meer aan het verkennen in de periferie van het centrum. Het blijkt een hele leuke stad te zijn om te wonen. Als je de mall achter je laat liggen dan beginnen hele leuke buurtjes, waar echte stoepen zijn, kneuterige rijtjes met huisjes, ijzeren gevlochten tuinhekjes en auto's langs de kant.
Heel erg on-Amerikaans. We hebben toch al heel wat gezien van dit land, maar nog nergens een wijkje zoals Capitol Hill. Het is de oudste wijk van DC, en met 35000 mensen op 5 km2 de meest dichtbevolkte van de stad. Je waant je in een wijk in Utrecht. Het wordt al meteen wat meer bohemian, en een tikkeltje rauwer dan we gewend zijn in Vienna. Het is het stadsgevoel dat we eigenlijk niet meer kennen, omdat dat hier zo niet bestaat. De opzet van de steden is totaal anders, met grote hoge gebouwen in het centrum en de mensen die in buitenwijken in grote veelal vrijstaande huizen wonen. Capitol Hill is anders, ontworpen door de fransman Pierre L'Enfant, die DC heeft getekend begin 1800. De naam Capitol Hill is misleidend, de wijk ligt achter het Capitool, dat op een heuvel ligt. Bekend in Capitol Hill is de Eastern Market. Een oude overdekte markthal waar je fruit, vlees, brood en nog wat andere dingen kunt kopen. Op zaterdag en zondag is er buiten in de straat en op het plein rond de hal een vlooienmarkt. Er is van alles te koop, veelal dingen die je helemaal niet nodig hebt, zoals houtsnijwerk, bohemian-achtige zelf gebreide mutsen en sjaals, sieraden, tweedehands kleding en kunst. Erg leuk om een keer doorheen te struinen tussen allerlei andere mensen uit allerlei verschillende culturen. 

Tegenover de markthal is een 2ehands-boekwinkel gelegen. Het ziet er oud en schattig uit, zo een die je in de Jordaan tegen kunt komen of misschien in een leuke, oude wijk ergens in Parijs. Het nodigt uit om binnen eens een kijkje te nemen. Als we binnenkomen, weten we niet wat we zien. Smalle gangpaadjes met overal boeken die tot aan het plafond zijn opgestapeld of in oude boekenkasten zijn geduwd met kartonnen bordjes die het genre aangeven. We wurmen ons door de boeken heen een weg naar achter in de winkel en ontdekken daar drie planken met kinderboeken. Dat is even anders dan de grote, ruime boekenzaak in de shopping mall.  Maar voor Roos en Fien geen probleem. Ze kiezen ieder een boek, gaan zelf afrekenen (1 dollar en 50 cent maar liefst) en dan gaan we weer naar buiten de frisse lucht in. 

Niet gedacht zoiets in DC tegen te komen.

Het is nog best vroeg, maar we besluiten het restaurant op te zoeken dat in de buurt moet zijn en dat door vrienden hier is aangeraden. Het heeft een Belgische keuken met Belgische frieten en mayonaise. De menukaart is zelfs in Nederlands met Engelse vertaling. Dat belooft wat maar over het eten zijn we zelf helaas niet heel tevreden. Maar het was wel gezellig. Danny heeft in ieder geval een echte La Choufffe van het vat meester kunnen maken en die smaakte prima.

Als het echt druk begint te worden, rekenen wij af en is het al donker als we weer buiten staan. De meisjes vinden het spannend om door de stad te rijden nu het donker is en we zien het Capitool, het Washington Monument en het Witte Huis 'bij nacht' mooi verlicht. Een andere kant van Washington, dat gaan we meer doen!

Tweet