Het is nu 5 maanden dat we in het land vertoeven waar Engels niet de officiele taal is maar wel de meest gevoerde. De US heeft nooit een officiele nationale taal aangewezen. Ongeveer 82% spreekt Engels als moedertaal, maar er zijn vele Hispanics hier dus dat is zeker een belangrijke taal hier, welke ook herkend wordt bij vele overheidsinstanties. Anneke heeft wat Spaanstaligen in haar kenniskring die oprecht vertellen dat ze moeiteloos zonder Engels te hoeven praten kunnen overleven hier. Voor ons is het gewoon Engels natuurlijk. Voor ons allemaal. Na de 5 maanden is het goed om de balans eens op te maken. Danny werkt al meer dan 14 jaar bij Esso waar Engels de voertaal is, dus hij heeft een enorme voorsprong. Toch is business engels anders dan het engels dat je gebruikt in het dagelijks leven en daar is inmiddels het nodige aan bij geschaafd. Voor Anneke was er meer werk aan de winkel. Na het atheneum, waar een sterke taalbasis is gelegd, kwam de Pabo en meer dan 10 jaar Onderwijs wat geen omgeving is waar op dagelijkse basis de engelse taal wordt gesproken. En dan heb je nog zoiets als affiniteit. Natuurlijk, iedereen in Nederland spreekt engels, de een beter dan de andere. Maar alle beslissingen in het engels maken is toch even iets anders. Elk telefoongesprek met de garage, telefoon maatschappij, school, theater, ouder, vriendinnen, is in het engels. Anneke vindt van zichzelf dat ze weinig op heeft met vreemde talen. Volgens Danny is het allemaal een kwestie van onderdompelen. Als je onder wordt gedompeld dan kun je niets anders dan de taal leren en er van gaan genieten dat je je kunt uitdrukken zoals je zou willen. Anneke werkt hier niet in de US, maar heeft een druk sociaal leven en volgt 3x per week een intensieve taalopleiding bij Berlitz. Alhoewel je dus per definitie wordt ondergedompeld als je hier woont, om het proces te versnellen kun je er het best goed werk van maken. Het is absoluut de beste investering, welke haar goede basis maar weinig gebruikte kennis van Engels heeft opgepoetst en naar advanced levels heeft gebracht in no-time. Voor degene die Anneke goed kennen, houd je vast: ze spreekt, leest, telefoneert, kletst, maakt grapjes en leest haar 1e boek in het engels, geheel vrijwillig. What a change!
Roos is het meest getroffen door de verandering. Van de ene op de andere dag werd haar wereldje heel klein, kon ze met niemand meer praten of kon niemand haar verstaan anders dan papa, mama of Fien... Roos heeft dus weken op school gezeten en als een spons alle woorden, intonaties, vragen en liedjes opgezogen. En toen, na de spring break, gebeurde het. Ineens begon Roosje Engels te praten in zinnen. Van de ene op de andere dag. Ze zeggen dat iemand 1000 woorden moet verzamelen voordat je een andere taal kunt beginnen te praten. Roos is dus de 1000 voorbij and counting. Het hek is van de dam. Roos zingt de gehele dag liedjes, luistert naar engelse liedjes, kijkt US kinder tv, speelt rollenspellen in het engels, praat met de buren, bezoek, oppas, speeltuinkindjes, en natuurlijk de vriendinnetjes in het engels. Met een enorm vet amerikaans accent. Perfect overigens, we kunnen haar niet verbeteren in haar uitspraak. Dat doet ze wel bij ons... Haar alfabet in het Nederlands is nu echt een probleem geworden, in het Engels gaat het zonder enige moeite. Erg indrukwekkend. Fien is de minst getroffene. Fien begon met spreken toen we hier kwamen, en leert gewoon 2 talen door elkaar. Fien kan zich al best goed verstaanbaar maken in het Nederlands, maar in parallel gooit ze al heel wat engelse woorden en zinnetjes erdoorheen. De day care laat zeer duidelijk haar sporen na. Ze verstaat en volgt instructies in het engels, en dat zijn de dingen die we nu ook horen als ze hier thuis bezig is. Het is erg aandoenlijk om dit kleine meisje zo gemakkelijk te zien bewegen in deze woordenlingo. Petje af, nee, hats off for the girls!
1 comment:
Danny, je bent terecht trots op je 3 meiden. Wij ook. Peter
Post a Comment