Island Life....

We hebben een mooie week gehad in Oak Island, NC. Het was een weekje strandvakantie, met een ritme. 's Ochtends na ontbijt van zelf gebakken brood (jaja de broodbakmachine ging ook mee naar North Carolina) gingen we al snel richting zee. Meiden in de fietskar, pa en ma op de tandem voorop. Om 11.30 uur terug, buiten afspoelen onder de buitendouche, lekker fris naar binnen voor de boterham, en Fientje haar middagdutje (soms incl papa...). 's Middags weer terug tot 5 uur en weer afspoelen, eten koken, en kids naar bed. Wij hebben weinig meer gedaan 's avonds.  Danny moest zoals elke vakantie eerst een aantal dagen bijkomen (lees: bijslapen) terwijl Anneke haar Engelse roman aan het verslinden was. Heerlijk dus. Eiland leven. De temperatuur was hoog (33 graden) en constant, elke dag weer. De zeewind op het strand was heerlijk. Het was er niet vochtig dus zalig. We hebben bijna alles met de fiets gedaan. Nu zie je in de kustgebieden ook wel her en der een amerikaan op de fiets, dus geheel vogelvrij waren we niet, maar een tandem met een fietskar met 2 blonde blauw-oogjes die als de koninklijke familie zwaaiden naar iedereen of luidkeels samen alle liedjes die ze kenden doornamen, nee, dat zagen ze niet elke dag. We weten zeker dat we de 'talk of the town' waren. Verder hebben we Wilmington nog bezocht, een leuke stad met heerlijke terassen op zijn Europees en een zuidelijke staten sfeer, voor wat betreft huizen, eetcultuur en levensstijl en amerikaans accent. Alle huizen hebben een porch met tenminste 2 schommelstoelen. De stadsbankjes zijn overigens allemaal schommelbankjes. Zo kun je lekker schommelen en verkoelen. De stranden van North Carolina zijn beroemd om hun mooie zand maar berucht vanwege de zgn 'rip tide', een sterke stroom van de zee die je van het strand naar de zee toe kan trekken. Heel gevaarlijk vooral voor kleine kinderen.... Gelukkig was het risico van rip tide zeer klein deze dagen dus we waren een stuk geruster, maar de zee trekt inderdaad enorm hard terug. De meiden deerden het niet, vooral Fien was erg dapper in het uitdagen van de zee met haar emmertje en gietertje. Roos is de voorzichtige van de 2, dus waagde zich niet al . Wat ons verder opviel in Oak Island is dat het lijkt alsof alle eilandbewoners een tattoo hadden. Ongelooflijk, zoveel zie je er in heel Amsterdam niet bijeen. We tasten nog steeds in het duister over het waarom, het is ook niet meteen iets om te vragen aan de mensen. Aan aandacht overigens geen gebrek. Alle mensen waren vriendelijk en wilden altijd een praatje maken, meestal als gevolg van de paraderende blondines. De week is voorbij, de terugreis verliep voorspoedig en snel. Overigens mooi om te zien hoe leeg dit land is.  Miles en miles rijdt je zonder een stad, volgende afslag over 80 mijl.... Je ziet de auto's om je heen, allemaal trucks (pickups) of suv's. Volgeladen. Veelal met een extra opbergplek voor de koelbox achterop een rekje vastgemaakt aan de trekhaak. Hoeveel heeft een mens nodig? Grote campers (hele hele grote) trekken een auto mee die als een aanhanger erachter hangt. Pickup trucks hebben een caravan ter grootte van een gemiddelde stacaravan en hebben soms nog een golfkarretje achter in de bak. Die zagen we inderdaad in Oak Island verdacht veel rond zoemen. Het is een wondere wereld hier.....

en nog een koelbox achterop!

Tweet