1 weekje met zijn allen samen in Nederland vloog voorbij. Na een snelle vlucht maar voor ons een korte nacht stapten we op de trein aan in Eindhoven waar een ubergelukkige opa Peter het risico op een parkeerboete voor lief nam om zo snel mogelijk het kleine grut in zijn armen te sluiten. Hij werd niet teleurgesteld. Het weerzien met oma Chris volgde weldra. De meisjes hielden zich voortreffelijk. We hadden een weekje in een B&B in midden-Limburg geregeld (strategisch tussen Eindhoven en Maastricht) om niemand tot last te zijn maar ook om fijn bij elkaar te zijn. 's Avonds greep Danny nogal jetlagged de kans om de familie van ooms en tantes in een keer te zien tijdens een verjaardagsfeestje van Ger en Fien. De volgende 6 dagen stonden in het teken van bijtanken en aanhalen van familie- en vriendschapsbanden. Veel vrienden werden bezocht, en veel ruimte voor quality time met de grootouders en broers. Het was fijn om weer in Nederland te zijn. Alle dingen waar we zo aan gewend waren vroeger. De ochtenddauw die het vlakke land hult in nevel, de fietsers die overal lijken op te duiken, een onberispelijk wegdek, terrasjes, brood van de bakker, lekker water uit de kraan drinken, geen muskieten, modieus geklede mensen... Ook dingen die we niet gemist hebben, zoals de koude ochtenden en lage temperatuur, de zon die schuin binnenkomt en niet recht van boven, opgefokte automobilisten die te hard rijden en je van de weg drukken, mensen die niet in de rij gaan staan, kleine huisjes en tuinen te dicht bij elkaar gebouwd.... Voor Roos en Fien is het minder duidelijk, alhoewel Roos tijdens de treinreis meteen vroeg waarom er geen electriciteitdraden waren boven de wegen. Veel belangrijker was het voor hun om de neefjes weer te zien. Op zaterdag kwamen ze goed aan hun trekken, want van de gelegenheid werd gebruik gemaakt om de traditionele broertjes-verjaardag te vieren. In het Duitse Kevelaer is er een mega versie van de great country farms in Bluemont Virginia. Voor ouderwetse prijzen is er op een gebied te grootte van 20 voetbalvelden een enorme hoeveelheid simpele kinderattracties bijeengebracht. De gehele Janssentak was aanwezig, dus de 6 neefjes en nichtjes hadden de tijd van hun leven terwijl opa en oma Janssen genoten. Danny, John en Ramon hadden nog een traditioneel competitie-element te doen, dit keer een hilarisch rondje op de grote skelters, waar meteen bleek dat de fietsaandrijving duidelijk een voordeel biedt voor Ramon. Maar er was ook een moment van afscheid dat toch wel emotioneel is, in de wetenschap dat er zeker 8-9 maanden omgaan voordat we ze opnieuw zien. Gelukkig komen Ans en Jo in oktober. Op zondag vloog Danny weer terug naar Washington, dus morgen weer back to reality voor Danny terwijl Anneke en de kinderen nog 3 weken Nederlandse cultuur bijtanken. Het was een heerlijke week!
1 comment:
een super week
wordt vervolgd
opa jo
Post a Comment