Roos wiebelt al een tijdje met de ondertandjes, maar de nieuwe tand besloot er maar langs te gaan groeien. Boven ging ie er uiteindelijk uit, maar beneden moest er toch iets gebeuren. Fabio, onze vriend uit Brazilie heeft al in een snelle diagnose laten weten dat die wellicht toch even bij de tandarts moet worden bekeken. Met de vakantie voor de boeg is dus haast geboden. In dit land heb je artsen voor elke millimeter van het lichaam en elke groep die je maar kunt bedenken. Een kindertandarts vinden is dus een makkie. De tandartspraktijk verkoopt zichzelf als ware het een bedrijf uit de fortune 500. In de wacht gezet beluisteren we de mannenstem die vertelt dat deze tandarts prijs naar prijs in de wacht heeft gesleept,
in de board zit van alle tandartsen van Virginia, in die van alle linkshandige tandartsvrouwen van de USA, voorzitter is van de belangengroep Tandarts Eerst! die opkomt voor de tandartsen met zweethanden, de Nobelprijs voor de vrede heeft gekregen en dan nog tijd vindt om op zaterdag te komen goochelen in het buurthuis van Oakton. Kortom, een enorm oevre. Die moet goed genoeg zijn voor Roosje. Een logistiek probleempje, want Roos viert haar verjaardag op school met alle kids die verjaren in de zomer. En Fien heeft gymles. Papa neemt vrij om eindelijk eens de capriolen van spuit elf met eigen ogen waar te nemen, terwijl mama de verjaardagscake in de klas mag aanschouwen. Al de tweede keer voor Roos, en ze is nu duidelijk de leader of the pack in deze groep van 3-4-5 jarigen. Wat lijken de andere kindjes nu toch klein. Nog enkele dagen en dan is het schoolaar voorbij, om terug te keren als een heuse groep 3er/ first grader! Oei, slik. Maar zover is het nog niet. Na de cake is het tijd om serieus te worden. Hup, in de jeep naar de tandarts. Gelukkig hebben we de 3 formulieren met disclaimers al thuis ingevuld dus bij aankomst is de checkin zo gebeurd ($90). Er wordt gekeken, even gevoeld, en meteen een rontgenfoto ($100) gemaakt. De analyse is snel gemaakt, de tand moet eruit ($130). En beter nog, in plaats van 1 tand trekken is het nodig om meer ruimte maken, dus best om er meteen 2 te trekken (2 x $130). De tandarts voorzag geen probleem met lokale verdoving middels een creme zodat lachgas ($90) niet nodig was. Of mevrouw even mee kon om te betalen. Terwijl Anneke de credit card erdoorheen haalde werd in de kamer ernaast een verdoofd kindje van haar twee melktandjes beroofd. Roos was niet opstandig maar vond het vooral spannend en gek voelen. Dat kunnen we heel goed begrijpen. Met 2 flinke watten in de mond stond Anneke 12 minuten later weer buiten, en $340 lichter (met korting, dat dan weer wel). Ondertussen had papa een heel andere ochtend, want de Little Gym is Fiens onbetwiste hoogtepunt van de week. Vanaf het moment dat ze daar weggaat is het elke dag een pijnlijke gebeurtenis om een peuter te ontgoochelen dat er vandaag helaas weer geen Gym is. Dikke tranen, elke dag. Totdat het vrijdag is. Vanaf het moment dat ze opstaat is ze er al klaar voor. Ze is opvallend vrolijk maar het humeur slaat om als blijkt dat er nog niet meteen om 7u in de auto wordt gesprongen. Vanaf dan is het minuten tellen. Inmiddels is Fien uitgelegd hoe de wijzers van de klok moeten staan om in de auto te springen. De kleine wijzer op de 10, de grote op de 3. Enfin, u begrijpt dat dit lange uurtjes zijn. Met de handjes op de rug bekijkt Fientje de klok en is steevast teleurgesteld dat de tijd niet sneller gaat. Alsjeblieft niet zeg. Om 10u15 is het feest want tijd om te gaan. Fien rent naar de deur, rugzak op en het is extra feest want papa gaat mee en dus gaan we met het 'blauwe autootje'. Tja, zo wordt de Saab steevast genoemd door beide meisjes, wanneer ze vanuit 'mama's auto' kijken.... Maar het blauwe autootje heeft Rouwen Heze waar je zo lekker hard op mag meebrullen, dus dat is feest. In Fairfax Corner ligt de Little Gym. Fien lootst papa naar de juiste deur en legt alles uit. Daar de schoenen leggen en kom maar mee naar binnen. Iedereen roept enthousiast naar Fien en Fien paradeert als een prinses door de sportschool. Het is een mooie moderne sportschool voor kids, waar deze meid met nog meer 2-3 jarigen allemaal opdrachtjes en oefeningen uitvoert, en ondertussen spelenderwijs leert gymen. Fien is uiterst serieus. Ze kopieert alle voorbeelden feilloos en is super geconcentreerd. En na 45 minuten is het weer voorbij. Samen gaan we een broodje eten bij de Subway. Op een bankje buiten eten we een volkoren broodje met een glaasje melk terwijl de zon een warme deken legt. Fien legt een handje op papa's been en zegt 'leuk hè papa'. Papa smelt. Een meneer komt aangewandeld en vraagt of wij uit de commercial van de Subway zijn gestapt. Geluk is ... samen met je dochter op een parkeerplaats zitten met een glaasje melk. Anneke belt, Roos is klaar. Let's meet at home. Roos is verdrietig, maar na een tijdje is ze er overheen en speelt als geen ander. De tandenfee legde dit keer maar liefst 2 dollar onder het kussen. Bij zo'n fietsenstalling vinden we toch wel dat een nieuwe fiets hoort. Op zaterdag tikte Danny al een mooie trailer bike op de kop, waar Roos lekker veilig op mee kan. Na 'de' wedstrijd of course, waar we met zijn allen naar keken in kleurige shirts. Maar op zondag werd Roos een heuse 20" banden fiets rijker. Compleet met wapperende slingertjes en een fietsbel. En Roos lachte haar tanden bloot..... En Fien eigende zich snel Roos haar oude fiets toe. En zo is de wereld weer rond. Mooi spul hoor, die kids van ons.
No comments:
Post a Comment