Tuesday, March 22, 2011
Funding the school
Onze Roos gaat naar een prive school. Dat is jammer genoeg het geval. Iets waar we ons altijd tegen hebben afgezet, maar er was helaas geen andere optie. In de VS ga je naar de reguliere kleuterschool als je 5 bent. Maar Roos is 4 jaar. De publieke scholen hier in Washington en omstreken (vooral deze kant van Washington) zijn van hoogstaand nivo, het hoogste peil van de VS. Dus wij waren meer dan bereid om Roos op een publieke school te plaatsen. Maar omdat de school pas met 5 begint zijn we toch teruggekomen bij de prive scholen. Die willen maar wat graag dat je je kind brengt. Het programma, in ons geval Montessori, wordt opgezet vanaf 3 t/m 5 jaar, en daarna op dezelfde school het vervolg van de elementary school. Aangezien Fien op 3 mei 2 jaar wordt zit er dus een kans in dat zij ook naar die school zal gaan. En niet onbelangrijk, Esso helpt met de schooluitgaven, die per kind gelijk zijn aan 15x het college van een master opleiding aan de TU (...), als de kinderen 3 jaar of ouder zijn. Ongelooflijk. Nog ongelooflijker is het feit dat ze dan nog hun hand ophouden voor extra sponsoring, donaties en giften. In de VS wordt dit gezien als een buitenkansje om de inkomens belastingen te drukken omdat het een aftrekpost is, maar dat is voor ons niet het geval. Er zijn ongeveer 180 kinderen op de school, van ongeveer 66 verschillende landen. Dus niet zoveel Amerikaanse gulle gevers. Toch wordt er volop geprobeerd om ons een pootje uit te draaien. Zo zijn er inzamel akties, loterijen, boeken voor de bieb (die jij aanschaft), geld voor het jaarboek, advertentiemogelijkheden op de website etc. Maar het klapstuk van het jaar is de jaarlijkse veiling. De veiling is een gelegenheid waar ouders spullen of service doneren aan de school die dan weer door de school wordt geveild aan de ouders. Het wordt in een gala vorm gegoten en je koopt een kaartje van $85 dollar p.p. om uberhaupt het gala binnen te komen op je eigen spullen te bieden. De ambiance is feestelijk. Iedereen in Gala, de aankleding van het paviljoen dat prachtig ligt (geschonken door een sponsor) is sprookjesachtig aangekleed door vlijtige moeders. Anneke heeft ook meegedaan en maar liefst 50 vogels gefiguurzaagd en geschilderd. Er is dan wel voor goed eten gezorgd in een buffet en een drankenbar. De bedoeling is om de drank te laten vloeien waardoor de mensen guller en guller worden. De veilingstukken betroffen iPads, ingezamelde wijnen (donaties van min 20 dollar per stuk werd gevraagd), weekendjes in een strandhuis in Florida, cursussen, boeken. Maar ook spitsvondige vondsten als een gereserveerde parkeerplaats voor 1 jaar, compleet met naambord, voor de deur van de school. Stel je voor dat je verder moet lopen. Wij werden voorzien van een bod bordje maar toen de prijzen akelig hoog werden (lees: hoger werden dan de courante waarde) werd het bordje omlaag gehouden. Uiteindelijk waren het de Amerikanen die elkaar de loef af probeerden te steken met het bieden. Een mooi staaltje fund raising op zijn amerikaans. We begrijpen het nu wel maar snappen het nog steeds niet. O ja, de parkeerplaats gingen weg voor 2000 dollar. De totale opbrengst was $90,000 dollars. Dat is toch een enorme sigaar uit eigen doos.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment