A Giant Accident

Tijdens ons ontbijt werden we opgeschrikt door een enorm lawaai. Een snelle blik naar buiten op de straat gaf duidelijkheid. Er stond een enorme oplegger en truck stil op de weg, en wat takken eromheen. Vrachtwagens mogen niet door Church Street, en dat is om een duidelijke reden. Er staan hier veel bomen die over de weg hangen. Zo ook voor ons huis. 2 mooie bomen. Helaas helaas... de truck heeft er een gekortwiekt. De chauffeur was de weg kwijt naar de Giant winkel. De boomtak die over de weg hing werd door de truck geschept en zat vast tussen de truck en de oplegger. Het duurde niet lang of er kwamen politiemannen en vrouwen uit alle hoeken en gaten. Het was een enorm circus. Niemand gewond maar de chauffeur was erg ontdaan. Zijn baas had hem namelijk al meteen telefonisch ontslagen, ook al hadden ze hem de verkeerde instructies gegeven. Zo gaat dat dus hier. We hadden medelijden met de man. Maar het was ook wel een beetje dom. Want hij was echt 100 meter voor de Giant, een enorm grote supermarkt, de weg kwijt geraakt en afgeslagen van de grote hoofdweg....

Gisteren hebben we overigens het afscheidsfeestje van Jaap en Ellen gehad. Jaap is een collega van Danny, die weer terug naar Europa gaat. Jammer jammer jammer. Roos heeft fijn gespeeld met hun dochter Roos, die hier op dezelfde leeftijd aankwam 2.5 jaar geleden, ook geen Engels sprak en nu vloeiend Engels spreekt, leest en ook al wat schrijft. En hun 3 jarige tweeling Bram en Pim hebben geen moeite met de 2 talen te volgen. Het geeft een mooie blik in de toekomst. Maar voor nu heel jammer dat ze weggaan. Toch fijn voor Anneke om even Nederlands te praten, en voor Danny om met de enige Nederlandse collega bij Fuels Marketing te sparren. Gezellig was het wel, met andere ExxonMobil collega's expats die inmiddels Anneke op sleeptouw hebben genomen. Er een soort van verbroedering onder de expats, allemaal in het zelfde schuitje, ver van hun thuis, ontdekkend en ervaringen uitwisselend. Maar het geeft ook de realiteit weer, je kunt hier vriendschap opbouwen met hele fijne mensen die ook weer zo plotseling weg kunnen gaan. Het is wel heel interessant,, en super internationaal. Anneke heeft nu veel contact met een Canadese, Schotse, Engelse, Mexicaanse en Noorse vrouw. Via ExxonMobil of via de school. Op de school van Roos komt de helft niet uit de Verenigde Staten. Om naar het feestje te kunnen hebben we overigens een oppas geregeld. Madlin is 15 jaar en een dochter van een Amerikaanse collega van Danny. Madlin werd keurig door papa en mama hier afgezet. Een super aardig meisje, en gewend om op te passen. Roos en Fien hadden geen problemen met haar. De communicatie gaat wat stroef natuurlijk, maar er zijn universele begrippen en aanwijzingen, gelukkig.... Toen we om 11uur terug kwamen zat Madlin keurig netjes te studeren op de bank.... Het begin is gemaakt, zullen we maar zeggen!

Tweet