Holiday Season

Terwijl we hier midden in het Amerikaanse Holiday Season zitten (Halloween- Thanksgiving-Xmas) proberen we ook onze eigen traditie van Sinterklaas zo goed als het kan voor te zetten. Dus was het officiele Thanksgiving weekend nog niet eens afgelopen, hadden we op zondag een sinterklaasmiddagje georganiseerd hier ‘on Church’ met nog twee andere NL gezinnen.  Voor de kinderen was er de film “Het paard van Sinterklaas”, taai-taai, pepernoten en de nodige Sinterklaas knutselactiviteiten. Maar de thermometer gaf deze middag 23 graden aan en de kinderen waren vooral buiten in de tuin te vinden. Zonde om de kinderen op zo’n mooie dag voor de buis te zetten… toch werd er besloten om de film te starten. En daar zaten dan zeven Hollandse kindertjes voor de tv met ieder een bakje met pepernoten en taai-taai. De ouders dronken buiten op het deck een glaasje wijn en hadden gezellig wat Hollandse praat. Over het goede weer hoor je ons niet klagen, maar het draagt er wel aan bij dat Anneke en Danny het echte Sinterklaasgevoel maar niet te pakken krijgen. Hoe dat bij de kinderen zit, weten we niet echt. Zij lijken gewoon te genieten van iedere happening die het Holiday Season elke keer weer voor ze in petto heeft.

Zo was er een dag later, op maandagavond, de Church St. Holiday Stroll. De straat werd afgezet zodat zangkoortjes hun christmas carols konden laten horen, de kerstman de kinderen een hand kon geven en de kinderen marshmallows konden roosteren boven een vuurtje. Natuurlijk zijn wij ook gaan kijken en hebben we genoten van de zang en de marshmallows. De rij voor de kerstman was veel te lang en zodoende hebben we hem geen hand kunnen geven. Wat eigenlijk niet zo erg was want dan is Sinterklaas komende zaterdag op de Nederlands Ambassade in Washington DC toch nog de eerste die de kinderen een woordje zal toespreken (1-0 voor de Sint). Ook deze avond in Vienna zorgde het zachte weer ervoor dat we, ondanks de vele schitterende kersttruien die trots gedragen werden, het kerstgevoel nog lang niet te pakken hebben. Wat ook al weer niet erg is want we moeten tenslotte nog pakjesavond vieren....en pepernoten bakken met de meisjes!!

 

Tweet

Thanksgiving Thursday & Black Friday

Thanksgiving is big hier. Het is het belangrijkste feest voor de Amerikanen, naar onze mening groter dan het kerstfeest. Het is een typisch Amerikaans feestdag. Het is de enige dag dat bijna elke Amerikaan hetzelfde eet (kalkoen, vulling voor de kalkoen, aardappelpuree, jus en cranberry sauce). 96% van de Amerikanen om precies te zijn. 46 miljoen kalkoenen worden er gegeten. Op kerstmis zijn dat er maar 22 miljoen, en met pasen 19 miljoen (!). De historie vertelt ons dat in 1620 er 102 mensen waren die vanuit Plymouth (Engeland) met een schip, genoemd de Mayflower, naar het beloofde land Amerika voeren (met inmiddels diverse nederzettingen). Deze gelukszoekers mensen werden pilgrims genoemd. Ze hadden een moeilijke tijd dat 1e jaar, waarbij de helft het niet overleefde. Bij diegene die geholpen werden door de native Indians stond het er na een jaar een stuk beter voor. Nadat de eerste oogst gelukt was werd er een Thanksgiving maal gemaakt, en natuurlijk werden de Indianen uitgenodigd en uitgebreid bedankt: Thanksgiving is geboren. Officieel gevierd op de 4e donderdag in November. Het historisch verhaal kent iedere Amerikaan, dus inmiddels inclusief Roos Janssen. Roos is al weken bezig met de aanloop naar deze nationale feestdag. Boeken, verhalen, samen stone soup koken en een Thanksgiving maaltijd op school. Het motto is belangrijk: dankbaar zijn en samen delen. Roos oefent dit al een tijdje en gedraagt zich als een engeltje, of, zeg maar, pilgrimpje. Ze loopt ook met een pilgrimkapje rond, om de boodschap nog wat kracht bij te zetten... Op woensdag had Roos al vrij vanwege Thanksgiving morgen. De Amerikanen zorgen op deze grote dag dat ze samen met familie zijn en sommigen moeten daar een lange reis voor maken. Dus de school is een dag eerder dicht om de families de gelegenheid te geven te reizen naar de plek waar dit jaar hun familie Thanksgiving viert. Het is de meest drukke tijd van het jaar op de snelweg. Aangezien wij en ook Anneke's UK vriendinnen hier geen familie hebben en dus niet hoeven te reizen hadden we voor onze kinderen deze dag een playdate geregeld. Het was bij Carrie, daarvoor moest de snelweg op en stond ze dus toch nog in de file. Maar de gluhwein voor de moeders en de warme chocolade melk (!) en een kerstfilm (nu al! alles loopt hier door elkaar; Thanksgiving, Sint, Kerst.... verwarrend hoor) maakte alles goed. Roos vond het heerlijk om met haar vriendinnen te spelen. Danny was ook al vrij en bleef met Fien thuis. Zij hebben samen gepuzzeld en met de lego gespeeld. Ze hebben zich ook goed vermaakt samen.
Thanksgiving Thursday was een stralende dag, met het kwik op 20 graden. Heerlijk rustig overal. Geen files. Traditioneel wordt er eerst Football gekeken en daarna de Kalkoen aangesneden. Het koken van een kalkoen op de traditionele manier is een uitdaging die velen aangaan. Sommige gebruiken hun fornuis voor het eerst op deze dag, zo blijkt uit diverse stukjes in de krant en instructies op de websites bijv van de wholefoods. Alhoewel wij elke dag gewoon koken hebben wij dit keer voor het gemak gekozen en een heel thanksgiving meal van de wholefoods besteld. Opwarmen in de oven en voila. Het was een gezellige avond, waarbij Roos de restaurant bediende speelde, de menukaarten had geschreven, en haar zusje kleurplaten gaf om haar bezig te houden. Heel lief hoor. Het eten werd minder hartelijk ontvangen maar daar hadden we al op geanticipeerd. 

De volgende dag is ook een vrije dag voor bijna alle Amerikanen, behalve als je in de detailhandel werkt. The Friday after is de officiele start van the holiday shopping season (lees: uitverkoop), en wordt Black Friday genoemd. Op deze dag zijn er idiote sales en deals die enkel maar op 1 dag worden aangeboden. Traditioneel gaan de winkels vroeger open dan normaal, maar dit jaar gingen ze al om 4 am open en sommige zelfs al om middernacht! Mensen kamperen al dagen voor sommige winkels om de deal van het jaar te krijgen. Ongelooflijk (zie filmpje van Tysons Corner shopping, 3 mijl hiervandaan, onderaan deze post). Wij doen daar niet aan mee. Wij hebben black Pete op deze black Friday. Hij had wederom Church street gevonden en de meiden waren weer dolblij.   Wij hebben vandaag lekker genoten van wederom een stralende dag in de zon, langs de oevers van de woeste Potomac rivier, en lekker fietsen in de zon. Happy Thanksgiving! We love it.

Tweet

Starbucks

Anneke gaat graag even naar Starbucks voor een caffe latte of een green tea. Maar ze is niet de enige in huize Janssen. Zowel Roos als Fien zijn gek op Starbucks omdat ze daar lekkere chocolademelk en cakepops (een cakeje op een stokje) hebben. Het was zelfs zo erg dat als ze in de auto zaten terug van school en creche de meisjes zeurden om even bij Starbucks te stoppen. Dus hebben we regels gemaakt: geen Starbucks door-de-week, alleen als er bezoek is. Alleen in het weekend als het ons uitkomt. Goede regel, het werkt, geen gezeur meer in de auto als de meiden waar dan ook een Starbucks voorbij rijden, want let op, ze zitten echt overal. Toch kon Anneke afgelopen vrijdag na het afzetten van Roos op school zelf de verleiding niet weerstaan en stopte bij Starbucks voor een caffe latte. Samen met Fien want zij gaat vrijdags nooit naar de creche. Maar Fien is nog klein en weet nog niet wanneer het weekend is en wanneer niet. Dus Anneke een caffe latte en Fien een chocolademelk (geen cake-pop, daar zeurt alleen Roos om). Het was heel gezellig, met kinderen heb je altijd een hoop aanspraak. Fien werd gevraagd hoe oud ze was en ze stak keurig twee vingertjes op. Fien werd verteld dat Santa Claus over een paar weekjes weer hier is en Fien herhaalde keurig het woord Santa Claus. Toen ze haar lege pakje drinken zelf in de prullenbak ging gooien, klonk van verschillende kanten zachtjes "oh, cute". En toen we weer weggingen en Fien tegen de man naast ons bye zei, riep de hele Starbucks bye, bye en een aantal nog "oh, she is so cute" (waarschijnlijk bedoelde ze weer Fien). Amerikanen zijn zo vriendelijk en meestal menen ze het ook echt.

's Avonds vertelde Anneke aan Danny, toen ze samen de dag doornamen, dat ze nog even bij Starbucks was geweest. Natuurlijk ving Roos dat, terwijl ze televisie keek, op. En natuurlijk kwam er meteen protest. Roos herinnerde ons aan de afspraak en dat Fien nu op vrijdag met mama naar de Starbucks was geweest, was echt heel oneerlijk. En daar had Roos gelijk in dus werd afgesproken dat zij de volgende dag met mama ook naar Starbucks mocht. Met dit in het vooruitzicht kon Roos weer rustig verder televisie kijken.

De volgende dag ging Anneke dit keer met Roos naar Starbucks. Roos was helemaal in jubel-stemming. Ze nam haar eigen tasje mee met een extra rietje voor als het rietje op het pakje zou missen, een elastiekje voor als ze haar haar vast wilde en geld uit haar spaarpot voor een cakepop!! Anneke betaalde een groene thee en een chocolademelk met de creditcard en Roos betaalde haar eigen cakepop op de 'ouderwetse' manier met haar centen. Toen de dames gezellig aan een tafeltje zaten, viel Roos iets merkwaardigs op. Ze zei: 'Mam, in deze Starbucks slaan ze iets over'. Anneke had alle kerstdecoratie ook al gezien en dacht dat Roos zou gaan zeggen dat ze niet aan Sinterklaas hadden gedacht. Maar nee, hoor. 'Mam', zei Roos, 'ze slaan hier Thanksgiving over'. Een beetje teleurgesteld dacht de mama, hoe Amerikaans kun je worden binnen een jaar?! Maar Roos had gelijk. Op school zitten ze midden in de Thanksgiving-sfeer met verhalen over de pelgrims, kalkoen-kleurplaten, samen soep maken en leren waar je allemaal heel dankbaar voor kunt zijn. Ondertussen zijn de winkels en de Starbucks dus ook, al helemaal kerstrood en kerstgroen versierd. Hoe dan ook, het was weer een gezellig bezoekje aan de door de meiden Janssen geliefde Starbucks.

Tweet

Saint Nicholas part 2

Het is nog steeds een en al spanning hier on Church.  Ze worden er wat vroeger door wakker dan normaal. Vol verwachting kloppen de kleine hartjes, er wordt gehoord wie daar klopt en gekeken of er in een of andere hoek gestrooid is terwijl de wind buiten door de bomen raast. Uit volle borst zingen de meiden en vurig hopend dat de Amerika Piet nog eens een bezoekje brengt aan Church Street als ze hun schoentjes zetten bij de open haard. Een tekening van Fien erbij, en meestal een gedicht van Roos. Ze begrijpen dat Amerika een heel groot land is en er niet zoveel Nederlandse kinderen wonen, dus dat Piet niet elke dag kan langskomen. We hebben een lijstje met schoentjes per dag, waarvan er enkele zijn ingekleurd, zodat Piet weet wanneer hij een schoentje kan aantreffen. De gedachte dat Piet hen kan overslaan als ze niet gehoorzaam zijn heeft wisselend succes, maar papa en mama herinneren de kindjes er toch regelmatig aan. Het moet gezegd worden, deze week wordt er goed avond gegeten (mmm mama dit is het lekkerste wat ik ooooooit gehad heb) en Fien verzamelt plas-stickers met lichtsnelheid. Vannacht zijn ze weer hier geweest. Het roet van de schoorsteen heeft wat sporen nagelaten, wat tot grote hilariteit leidde. Vanavond het Sinterklaasjournaal weer, we hebben er zin in. Het is net of we in Nederland zijn.....

Fiens eerste poppetje

Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht want we zitten even recht kom maar eens en laat uw paard maar buiten staan en we zingen en we springen want want er zijn geen stoute kinderen ...bootje naar spanje ... dag Sint Nikolaas

ik ben twee

Tweet

Saint Nicholas

Vrijdag was het Veterans Day hier, maar die was helemaal geruisloos aan de aandacht ontsnapt bij de Janssen family on Church, want zaterdag zou Sinterklaas weer in het land zijn. Weliswaar, in Nederland. Dat was overigens eerst wel een teleurstelling. Roos liep al een beetje beteuterd rond en vertelde ons dat ze een beetje verdrietig was dat ze ook een Nederlands meisje was maar Sinterklaas in Nederland aankwam. We hebben haar verteld dat Sinterklaas ook aan Roos en Fien heeft gedacht.  Via het sinterklaasjournaal (uitzendinggemist.nl) werden de meisjes opgewarmd. En de intocht van de sint kon daarom ook op zaterdag al via uitzendinggemist bekeken worden. We hadden het bijna live kunnen kijken, want Roos sliep natuurlijk niet lang. Ze spanning zat er goed in. Maar om 8 uur 's ochtend zaten hulpsint Roos en haar hulppiet Fien braaf voor de laptop naar de intocht te kijken, met een bakje pepernoten. Het was weer een mooi spektakel. Papa en mama hebben er ook van genoten. De kindjes hebben daarna de hele dag in hun pietenpak rondgelopen. We hebben de buren snel even bijgepraat wat die rare kleding toch voorstelt. Ja lieve Amerikaantjes, dit is het orgineel van jullie Santa Claus traditie. Want toen de Nederlanderse kolonisten in nieuw Amsterdam (New York) na de onafhankelijkheid van de britten een traditie wilde doen herleven werd uiteindelijk Sinterklaas een man die met een vliegende kar over de huizen vloog en de Santa Claus mythe was geboren. Kerstmis was een feestelijke tijd voor Christenen dus de timing werd ook aangepast. De Mexicaantjes die ons brandhout kwamen aanleveren keken hun ogen uit. Rare jongens, die hollanders. Dat brandhout is een dappere beslissing van Danny om de winter lekker warmpjes door te komen. Er werd 1 cord hout besteld, een volumemaat voor hout, hetgeen ongeveer 1.20x1.20x2.40m is (~4 m3). En dat is een berg. 420 stuks hout. We hebben hout in ons houtvoorraadhok (!), en nog meer plekken in en rond het huis. Daar komen we de winter wel mee door. Het was overigens gewoon 20 graden hier, dus nog niet echt nodig. Maar wel gezellig, want het is vroeg donker en 's nachts is het toch rond het vriespunt. De blaadjes zijn nu ook massaal in 1 week naar beneden gekomen, dus we moesten weer aan de bak. Danny had een bladblazer gekocht wat wel scheelde, maar terwijl hij het hout versjouwde heeft Anneke 17(!) zakken (a 150 liter) met blaadjes gevuld... We waren 's avonds kapot. De kindjes hebben hun schoen gezet maar niet lang daarna vielen wij ook als een blok in slaap, zonder wakker te worden van het bezoek aan de Amerika pieten aan Church Street...

  

Tweet

Beautiful days

We merken dat we toch echt Nederlanders zijn. De temperaturen zijn danig onderuit gegaan 's nachts. Het vriespunt wordt nog net niet gehaald, maar er is wel al wat ijs op de bladeren 's ochtends. De dagen daarentegen zijn zonovergoten. Na een koude start is het 's middags vaak 16 tot 18 graden, gewoonweg heerlijk weer. Zalig vinden we het. Geen beestjes, geen regen, lekkere koele lucht en een heerlijke zon.  De herfstkleuren worden prachtig uitgelicht door de stralende zon, het lijkt soms alsof je je in een schilderij beweegt. Fel rood, geel, oranje, soms nog groen wisselt zich af als ware het een schilderspalet. Er zijn hier veel loofbomen die deze kleuren blootgeven als de hoeveelheid zonlicht afneemt. Het groenpigment verliest het van de gele en andere kleuren die plotseling gevormd worden. Het feest stopt als het echt begint met vriezen, maar aangezien het normaal lekker weer is in de herfst hier is het een echt kleurenspektakel hier. Het foliage spectacle. Je kunt overal het foliage weather forecast bekijken. Heel normaal. Zo kun je zien waar er nog mooie kleuren zijn en waar het al klaar is. Hier zie je de foliage forecast voor onze regio, waaruit je kunt afleiden dat het bijna gedaan is. De blaadjes beginnen nu wel snel te vallen. Leuk zo'n grote tuin, en mooi die bomen. Toen wij dit huis bekeken en erin trokken was er geen blad meer aan de boom, en alles was keurig aan kant. Nu zien we pas hoeveel werk een tuin van deze oppervlakte met zich mee brengt. Het gras maaien hadden we snel gezien, dat moeten we uitbesteden. Maar ons mannetje komt niet meer. Maar de blaadjes moeten wel van het gras. Dus dapper hebben we alle blaadjes van ons erf afgeharkt. We hebben 14 zakken van 39 gallon elk (~150 liter) gevuld!! En toen we klaar waren begon het wat meer te waaien...je raadt het al. Dat wordt weer een nieuw klusje dit weekend. Danny heeft maar een bladblazer gekocht, want de blaren stonden in onze handen. Wel eentje op benzine (natuurlijk!). Wat overigens mooi is is dat de town of Vienna om de week 's nachts met grote zuigtanks langs de straten gaat en alle bladeren opzuigt. Je mag de plastic zakken aan de straat zetten voor speciale green pickup of je maakt een berg voor bij je oprit die dan wordt opgezogen. Handig! Mag ook wel, want Vienna is al jaren in de top 10 van groenste gemeente van Virginia, dus er is een overvloed aan blad. De kindjes vinden die overvloed heerlijk. Laarzen aan en rennen maar, aanloop en plof in de versgeharkte berg. Lekker. We houden van de herfst!

Tweet