Cherry Blossom in DC

Het is een big happening hier. Er zijn ongeveer 5000 cherry trees, kersenbomen, geplant langs de Tidal Basin naast het Thomas Jefferson Memorial, een gift van Japan in 1912 en in 1965. Sakura, oftewel kersenbloesem symboliseert voorspoed en markeert het begin van de Lente voor de Japanners. In Japan wordt de kersenbloesem elk jaar van dag tot dag bijgehouden door een tv ploeg die van zuid naar noord door het land trekt, samen met de optrekkende bloesem (dit jaar wellicht iets meer ingetogen dan vorige jaren). De bloesem is er slechts 14 dagen, en afhankelijk van de winter en de voorjaarswarmte komt de bloesem natuurlijk eerder. In de VS, enigszins verstoken van tradities, wordt elke traditie omarmt. De lente was hier wel al begonnen maar vanochtend werden we hier toch wel wakker met sneeuw! Maar de bloesem is hier toch al uitgekomen, iets eerder dan normaal. Dus start het circus hier (ook) in de VS. De Cherry Tree blossom wordt gevierd als een feest, er is een heus Cherry Tree Blossom festival, met een Cherry Tree Blossom Festival website die met webcams de staat van de bloesem volgt, Government State Park websites met grafieken en tabellen die precies bijhouden of voorspellen wanneer de bloesem uitkomt en een Cherry Tree Blossom webshop. Er rijden pendelbussen van de parkeerplaatsen en de politie zorgt ervoor dat alles netjes verloopt. Maar eerlijk is eerlijk. Het is echt prachtig. En fotogeniek. Peter en Christel pikken dit nog even mee en kunnen vandaag met gerust hart terugvliegen naar Nederland (waar de meteorologische lente iets warmer is begonnen dan hier....).

Tweet

Grandparents, spring break and other breaks

Skype is een prachtig medium maar elkaar vasthouden is toch veel beter. Vooral als je opa en oma bent van 2 meiden waar je voorheen ook nog op oppaste. Peter en Christel zijn alweer aan hun laatste dagen bezig hier bij ons. Ze hebben een fijne tijd gehad en hebben het rustig aangedaan. Nadat de jetlag was overwonnen zijn ze met de bus naar New York gegaan. NY ligt hier 3-4 uurtjes vandaan. Er loopt een prachtige rail verbinding maar Amtrak is schrikbarend duur. Er loopt een luxe busdienst die je in 4 uurtjes van Union station in DC naar Penn station in Manhattan brengt. Inderdaad, van het ene spoorstation naar het andere.... En dat maar voor $40 pp retour! En natuurlijk de sight van DC en omstreken onder leiding van tourguide Anneke gedaan. Peter heeft nog een auto gehuurd en richting de Blue Ridge mountains getrokken. Kortom een mooie trip die zondag aanstaande tot een einde komt. Roosje heeft deze week en volgende week Spring break us ze kunnen nog even volop genieten. Het zal tot de zomer vakantie duren want Anneke en de kinderen zullen in Juli waarschijnlijk in Nederland vertoeven. Roos heeft namelijk maar liefst 3 maanden vakantie! In Augustus willen we in de VS op vakantie gaan. En met de kerst zijn we weer in Nederland. Als Opa en Oma Janssen in September hier zijn, en broers John en misschien Ramon nog een tripje wagen dan hebben we al een behoorlijk volle agenda gekregen... Leuk, dat zeker!

Tweet

Funding the school

Onze Roos gaat naar een prive school. Dat is jammer genoeg het geval. Iets waar we ons altijd tegen hebben afgezet, maar er was helaas geen andere optie. In de VS ga je naar de reguliere kleuterschool als je 5 bent. Maar Roos is 4 jaar. De publieke scholen hier in Washington en omstreken (vooral deze kant van Washington) zijn van hoogstaand nivo, het hoogste peil van de VS. Dus wij waren meer dan bereid om Roos op een publieke school te plaatsen. Maar omdat de school pas met 5 begint zijn we toch teruggekomen bij de prive scholen. Die willen maar wat graag dat je je kind brengt. Het programma, in ons geval Montessori, wordt opgezet vanaf 3 t/m 5 jaar, en daarna op dezelfde school het vervolg van de elementary school. Aangezien Fien op 3 mei 2 jaar wordt zit er dus een kans in dat zij ook naar die school zal gaan. En niet onbelangrijk, Esso helpt met de schooluitgaven, die per kind gelijk zijn aan 15x het college van een master opleiding aan de TU (...), als de kinderen 3 jaar of ouder zijn. Ongelooflijk. Nog ongelooflijker is het feit dat ze dan nog hun hand ophouden voor extra sponsoring, donaties en giften. In de VS wordt dit gezien als een buitenkansje om de inkomens belastingen te drukken omdat het een aftrekpost is, maar dat is voor ons niet het geval. Er zijn ongeveer 180 kinderen op de school, van ongeveer 66 verschillende landen. Dus niet zoveel Amerikaanse gulle gevers. Toch wordt er volop geprobeerd om ons een pootje uit te draaien. Zo zijn er inzamel akties, loterijen, boeken voor de bieb (die jij aanschaft), geld voor het jaarboek, advertentiemogelijkheden op de website etc. Maar het klapstuk van het jaar is de jaarlijkse veiling. De veiling is een gelegenheid waar ouders spullen of service doneren aan de school die dan weer door de school wordt geveild aan de ouders. Het wordt in een gala vorm gegoten en je koopt een kaartje van $85 dollar p.p. om uberhaupt het gala binnen te komen op je eigen spullen te bieden. De ambiance is feestelijk. Iedereen in Gala, de aankleding van het paviljoen dat prachtig ligt (geschonken door een sponsor) is sprookjesachtig aangekleed door vlijtige moeders. Anneke heeft ook meegedaan en maar liefst 50 vogels gefiguurzaagd en geschilderd. Er is dan wel voor goed eten gezorgd in een buffet en een drankenbar. De bedoeling is om de drank te laten vloeien waardoor de mensen guller en guller worden. De veilingstukken betroffen iPads, ingezamelde wijnen (donaties van min 20 dollar per stuk werd gevraagd), weekendjes in een strandhuis in Florida, cursussen, boeken. Maar ook spitsvondige vondsten als een gereserveerde parkeerplaats voor 1 jaar, compleet met naambord, voor de deur van de school. Stel je voor dat je verder moet lopen. Wij werden voorzien van een bod bordje maar toen de prijzen akelig hoog werden (lees: hoger werden dan de courante waarde) werd het bordje omlaag gehouden. Uiteindelijk waren het de Amerikanen die elkaar de loef af probeerden te steken met het bieden. Een mooi staaltje fund raising op zijn amerikaans.   We begrijpen het nu wel maar snappen het nog steeds niet. O ja, de parkeerplaats gingen weg voor 2000 dollar. De totale opbrengst was $90,000 dollars. Dat is toch een enorme sigaar uit eigen doos.....

Tweet

Girl power

Het wordt lente hier. Op zaterdag ging de zomertijd al in, of ook wel 'spring time' genoemd. Het tijdverschil bedraagt nu eventjes 5 uur met Nederland. De temperatur begint ook al wat meer opwaarts te bewegen alhoewel de nachten nog steeds koud kunnen zijn. Maar overdag kan het, mits de zon doorkomt, snel opwarmen. Zo was het in de zaterdag in de ochtend 9 graden, maar 's middags liep het kwik weer op tot bijna 20 graden, maar als de wind opsteekt is het weer gauw te koud. Ijsheiligen is hier 1 maand eerder dan in Nederland dus is de kans dat we snel warmer weer krijgen. Aan het eind van de week zal het 22 graden worden! De meiden zijn er maar druk mee, dan weer een jas, dan weer een bodywarmer, dan weer een petje, dan weer een hoedje, blote benen, legging, een T-shirt of een sjaal. Maar een ding valt op: ze helpen elkaar met aankleden en verkleden. Ze spelen heel veel met elkaar en het is erg leuk om te zien hoe Fien Roos imiteert en hoe Roos Fien op sleeptouw neemt. Een kleine impressie van ons weekend.

Tweet

Our first visitors make the Capitals Rock!

Wij hebben ons eerste bezoek! Anneke's ouders zijn hier op bezoek. Een mooi weerzien voor hen en voor ons. Roos was al dagen door het dolle, en Fien had het nog niet helemaal door (opa Peter werd nog zeker een dag opa Jo genoemd).  Peter en Christel hadden hagelslag, vanillesuiker, zalfjes & receptjes, kindertijdschriftjes, belgisch bier en nog meer gemis uit Nederland meegenomen. Roos wilde alles laten zien en dat is ook eigenlijk wat Opa en Oma willen zien. Hoe ziet het dagelijks leven van hun dochter er eigenlijk uit. Anneke in de Jeep wilde ze ook wel zien. En natuurlijk de school van Roos, waar worden de boodschappen gedaan, hoe ziet Washington eruit, waar gaan jullie wandelen, waar woont Obama eigenlijk, waar halen jullie de melk vandaan? Is er een hockey club in Washington en kunnen we die eens bezoeken? Ja dat kan. De Capitals werden vandaag bezocht, een belevenis om het Amerikaanse ijshockey eens met 20.000 fans live mee te maken. Er gaat geen seconde verloren, je wordt elke seconde ge-'entertained'. Muziek, spelletjes, loterijen, video's, reclame, maar nog steeds ook de fameuze orgel deuntjes. Rock the Red, de Capitals hebben met 5-0 gewonnen van de Edmonton Oilers uit Alberta Canada! Ook voor Danny leuk om eens een mannending te doen. Het is kortom erg gezellig en leuk voor iedereen om opa en oma weer te zien. 

Roos in haar nieuwe jurk!

Gemaakt door Roos

Tweet

Danny's work

Allemaal mooi die verhalen over het avontuur hier. Maar waarom zijn we eigenlijk hier? Natuurlijk, omdat Danny een positie kreeg aangeboden. Iets dat hij niet kon en wilde weigeren. Maar wat is dat dan?
In a nutshell: ExxonMobil is een Amerikaans bedrijf dat eigenlijk zijn oorsprong heeft bij John D. Rockefeller die in een aantal jaar een enorm imperium ombouwde door standaard kwaliteit lampenolie aan te bieden en de oliewinning, transport en opslag met elkaar in verbinding bracht middels het spoor. Hij wist als geen ander dat Raffinage belangrijk was als het product constant van kwaliteit was. Hij noemde het bedrijf Standard Oil. Hij maakte prijsafspraken met spoorlijnen en al gauw beheerste hij de gehele Amerikaanse markt. En toen de Amerikaanse overheid de macht te groot vond van Rockefeller (hij was een monopolist geworden) werd hij gedwongen om zijn activiteiten te verdelen. De verschillende staten kregen nieuwe eigenaren en namen, hetgeen leidde tot het verzelfstandigen van onder meer een zestal belangrijke maatschappijen: Standard Oil of New Jersey (tegenwoordig Esso in Europa, Exxon in de US), Standard Oil of New York (Socony, nu, daarna Mobil genoemd), Standard Oil of Ohio, Standard Oil of Indiana (daarna Amoco genoemd, onderdeel van BP) en Standard Oil of California (nu Chevron). Bovendien opende de opdeling de markt voor nieuwkomers als Gulf en Texaco, dat olie in Texas vond.
Exxon en Mobil zijn in 1999 gefuseerd. Binnen Exxon was het gevoel meer dat het een hereniging betrof van een oude bekende. In Fairfax stond het hoofdkantoor van Mobil. Exxon heeft zijn allerhoogste zetel staan in Houston Texas. De vestiging van Mobil werd het Fuels Marketing Global HQ, zeg maar alles wat te maken heeft met olieraffinage en daarna tot benzinestations toe. Danny werkt in een speciale groep, Global Strategic Planning genaamd. Die groep van 4 afdelingen van ongeveer 30 man wordt bemand door de expats uit de verschillende landen waar Esso actief is. In die groepen worden, zoals de naam al suggereert, strategische projecten uitgevoerd. Meestal geheime projecten die dan uiteindelijk resulteren in een verkoop van terminals, netwerken of zelfs complete portfolio van een land. Danny heeft echter geen geheim project maar een opdracht om te onderzoeken hoe we een specifieke markt in Europa weer sterker kunnen maken op de langere termijn (5-10 jaar). Het is onze licence to live here dus er rust een grote verantwoordelijkheid op zijn schouders. Gelukkig is het is razend interessant maar wel anders om op dergelijk hoog abstractie niveau te werken en je kunstje voor de eretribune uit te voeren. Het kost wat tijd om te wennen, maar het begint al vorm te krijgen. Maar we zijn pas net begonnen!

De dagelijkse commute van huis
naar werk bedraagt slechts 6 mijl....

Dit is het landgoed, met mooi tussen
de bossen het gebouw van
ExxonMobil Fuels Marketing HQ

Er zijn 14 herten op het landgoed.

Rechtse gebouw, floor 5 (of 8)

Tweet

It's a beautiful day...

Zondag was het toch weer een mooie dag. Een beetje onverwachts, dat wel, maar het kwik steeg toch richting 18 graden. We wilden graag naar DC om weer een museum te bezoeken. Dat is overigens echt geweldig hier. Alle (19) museums zijn gratis - dat klinkt als muziek in de oren voor de Hollander. Maar parkeren kost hier in de stad weer relatief veel.  In de parkeergarages 25 dollar per dag, flat rate. Als je geluk hebt vind je een plekje met een parkeermeter, 2 dollar per uur, maar max 2 of 3 uur. Als je nog meer geluk hebt dan is er een plekje waar je niet hoeft te betalen, maar dan moet je vroeg zijn. Laten wij nu kinderen hebben die, laten we zeggen, niet houden van uitslapen, dus vroeg in DC zijn is niet echt een probleem. Het voordeel van de gratis musea is echter ook dat je gerust met kids kunt gaan, 1 uurtje ronddwalen tussen de vliegtuigen, Amerikaanse kunst of Dino's verblijven en dan weer naar huis gaan. Je voelt je niet zo gedwongen om alles te doen. Een relaxed gevoel. We zijn dit keer naar het Natuur Historisch Museum  geweest. Ze liggen hier allemaal ongeveer naast elkaar in het centrum, in hele statige gebouwen.

Op een of andere manier raakte Roos geboeid door de verhalen over Dino's en de aapmensen dus gelukkig had het Historisch museum onder andere een overzicht van het prehistorisch tijdperk met Dinosaurussen tot aan de Homo Sapiens. Nooit gedacht dat we voor onze dochter ooit een boekje over Dino's zouden kopen. We lezen nu dus elke avond over T Rex en zijn kornuiten, die Roos gelukkig nog geen nachtmerries geven... Op de terugweg een hot dog op een bankje en we beginnen al wat trekjes van een amerikaans gezin te krijgen....

Tweet